dpo_10460.pdf

aS6 GESCHIEDENIS VAN EEN
hopman geene minder menschlijkheid dan dapperheid
bezat; en dan zou het voor haar beter zijn ge­
weest, op de piaats dood te hebben blijven liggen.
Zij zag zich met al die beleefdheid behandelen,
Welke hare fexe toekomt. Zelfs nog alvorens zij
wist op welke wijze zij in de handen van anderen
was gekomen. Haar geval was zoo vreemd, dat
het zelfs haar niet toeliet daar over te peinzen.
Zij opende verwonderde oogen, en fcheen verbaast
te ftaan dat zij nog leefde. De goedhartige officies
fprak haar aan met de tederh rtigheid eens vaders,
zette haar ter neder, troostte haar en bragt lang­
zamerhand de kalmte weder in haar gemoed. Toen
zij 't gevaar vernomen had, 't welk zij was ont­
komen, fchepte zij ruimer adem; zij dankte god
dat hij haar nog meerder dan bet leven had doen
behouden! Maar de nagedagten verfpreidden een
afgrijslijk en zorglijk licht over haren verbazenden
rampfpoed. Zij eischte jezennemours weder;
zij riep hem; zij verviel tot de fterkfte vervoerin­
gen van wanhoop en van droefheid. Waar is hij,
zeide zij, waar toch is hij? Gij hebt niets ver-
rigt met het redden van mijn leven; gij moet mij
mijnen minnaar weder bezorgen; hij was bij mij;
red hem! Liever wil ik fterven dan het leven ge-
Bieten , indien hij hetzelve moet misfen. Men
fchaarde zich om haar heen; men ontving van
haar alle mogelijke 'ophelderingen ; maar verre van
te kunnen zeggen, naar weiken kant men hem
moesf.