dpo_10460.pdf

LUTHER'S MEISJE, LXIII. HOOÏDST. 313
Zij fchreef evenwel een brief aan haren broeder,
belastte jezennemours daar mede, en dwong
hem daarop tot een treurig vaarwel. Ga, zeide
zij, na zoo veele Hagen heb ik de eenzaamheid
Hoodig; daar kan ik mijne ziel ondertasten in de
tegenwoordigheid van god, hij beloont, maar ftraft
tevens. 0 Mij rampzalige! ik heb noch geen recht
op zijne goedertierenheid. Geloof vrij, het geluk
is niet van binnen deze muuren verbannen; de
godsdienst beerscht 'er, deze is een fteun en troost,
wanneer alles ons verlaat, al het overige is een
ijdelen droom. Ga, en zoo de vriendfehap bij u
nog voor mij fpreekt, herinner u dan eene on­
gelukkige , alleen om voor haar uwe gebeden,
welke zij van uw medelijden verwagt, ten hemel
optezenden.
DRIE EN ZESTIGSTE HOOFDSTUK.
f^lorimon d'e ftelde alle hare diamanten en ju-
weelen aan jezennemours ter hand. Om de­
zelve te geven aan haren broeder; hierin handelde
zij- als eene ftervende, die onder hare naastbeftaan-
de en vrienden het kostelijkfte uitdeelt van 't gene
zij bezit. Zij bleef fleclits eene geringe fom hou­
den, om in 't klooster te kunnen blijven, of lie­
ver om zich in een foort van graf te begraven.
V 5 Maar