dpo_10460.pdf

55 8
GESCHIEDENIS VAN EEN
plaats te voeren. Verfcheide juweelen bleeven op
't ftrand liggen. Hij bergde zich tusfchen de rot-
zen, en zag van daar dien rampzaligen mensch,
in 't midden der bruisfchende golven met den dood
worftelen, te vergeefsch om hulp fchreeuwende en
de handen uitdekende om weder aan 't ftrand te
geraken. Jezennemours had veele moeite om
van zijne ontfteltenis tot bedaren te komen, zo­
danig had hem de ramp diens mans getroffen,
die enkel uit hebzucht zich te diep in zee had
begeven. Niet dan met moeite fleepte hij het
koffer met zich van tusfchen de rotzen, en bragt
hetzelve naar de plaats zijnes verblijfs.
EEN EN ZEVENTIGSTE HOOFDSTUK.
Ann dezen vreemden oever ontfcheept, en alle
zijne nafporingen van geen vrucht zijnde, wat zou­
de hij nu doen om fuzanna te verwittigen, dat
hij haren echtgenoot nergens had aangetroffen, en
dat de chaterbaune zich, denkelijk, onder den
rang der dooden bevond ? Hij herinnerde zich
maar al te wel haren laatften wil; drie malen
wilde hij aan haar fchrijven, en drie malen lag
hij de pen neder. Hij befloot derhalven om nieuwe
nafporingen te doen, en om liever te fierven dan
haar zulk eenen gevoeligcn dag toetebrengen.
Je-