dpo_10460.pdf

LUTHER'S MEISJE, IV. HOOFDST. E?
degefleept in eenen Maat, welke niet van hare keuze
was, bezat zij geen Merkte genoeg om haar beroep
te laten varen, om dat een lui en gemakkelijk leven,
om zoo te fpreeken , alle de wegen gefloten hield,
welke naar haare ziel leidden, en zij dat moedig be-
fluit verloren had, 't welk het eigendom en de eer-
Me belooning van de deugd is: hoe, zeide zij, bij
zich zelve, een wijs en^ deugdfaam jongman in 't
huis van monval! dit 's waarlijk een vreemd ver-
fcbijnzel! En wat toch kan twee zulke tegen eikan­
deren ftrijdende karakters te famen vereenigen? De
eerlooze! welk een rol zoekt hij mij te doen fpeelen!
maar laten wij veinzen en met eene nog Merker ver­
achting , de verachting betaalen, onder welke hij
mij wil verpletten.
Monval, ten zijnent weder gekomen, kwam tegens
den avond, jezennemours in deszelfs kamer cp-
zoeken. Hij vond hem maar even thuis gekomen.
Nieuwsgierig met die gemeenzaamheid of liever met
die befchaafde vrijpostigheid, welke de gunstelingen
der fortuin zich gemakkelijk eigen maken, vatte hij
een dier blaauwboekjes op, welke op de tafel ver-
fpreid lagen; met groote letters zag hij op een der-
zelven: Middelen om den impost eenvoudiger te waken
ter verligtir.ge van het volk. Jezennemours meen­
de ter goeder trouwe dat het zijn plicht ware zich
met dergelijke ontwerpen bezig te houden in het huis
van eenen algemeenen pachter. Alles wat hij aan ta­
fel gehoord had, deed hem geloovcn dat men met
ernst