dpo_10460.pdf

GESCHIEDENIS VAN EEN
niet meer'zag, fpeelde nog even met hare pur-
pere ftraalen ddor 't kreupelhout. Men zoü
hier gaarne den dagètrfaad Willen afwagten, zeide
florimonde, deze plaats is die niet te verkiezen
boven die prachtige falonnen , waarin men zich
opfluit met de brandende lucht, welke de zon 'er
ingebragt heeft? jezennemours vol van een
blakend vuur, én die in de betoovering der plaats,
deelde en in die van 't oogenblik , vatte eene
harer handen, en dezêlve als onwillig aan zijn'
mond brengende, zeide hij: — deze plaats,
florimonde, heeft. veele bekoorlijkheden; maar
zender u zou zij die allen misfen. . De aandoen­
lijke toon, op welke hij deze woorden uitte,
benam aan florimonde bijna de fpraak, en het
was niet dan met moeite dat zij verborg hoe veel
't haar koste. om opteftaan. In de jaren van oo»
fchuld zou zij gehoorzaamt hebben aan de aandoe­
ning die haar verweldigde; maar haar hart, dat
door eene te gemakkelijke overwinning den genen
vreesde te verliezen, dien zij lief had, gebood
haar eene koelheid aantenemen daar zij niet voor
gefchikt was; het floot zich, door de liefde zelve,
voor die vervoering, welke haar bedwelmde: zij
beftreed zichzelve, e n met eene ontftelde doch
zwakke ftem, zeide zij: laat af, jezenne­
mours! en zij weerde de blakende kus af, welke
hij haar op de handen drukte; zij ging h e e n met
een rasfer tred, en eene fchijnbare kalmte aanne­
mende 4