dpo_10460.pdf

LUTHER'S MEISJE, XXVI, HOOFDST. 131
kclde; dit was als eene wanhoop , welke mij Wierp
in de woeste zee van fluitredenen , in plaatze vait
mij nederteploffen in eenen afgrond , en in beida
zag ik mij als verzwolgen.
Op den agtften dag ging ik uit, voerende mijrté
diepe droefgeestigheid naar de eenzaamfte plaatzen,
onbeflist of ik gehoorzamen zou aan fuzanna ,
dan of ik tegen hare beveelen zou handelen; dan
eens dezelven eerbiedigende, en dan weder dezclven
geheel en al willende trotfeeren. Somtijds voorne­
mende mijn' eerbied en liefde aan haar te betoonen
door te voldoen aan hare laatfte begeerte, maar"
kort daar na haar befchuldigende zulk een ftreng
vonnis tegen mij uitgefproken te hebben. In deze
onzekerheid dobberde mijn hart, de weinige onder­
vinding , welke ik van de hartstochten had, verblind­
de mij omtrent haar en omtrent mij zei ven. Ik
bragt eene ganfche maand door met het verfpülen
van eenen kostelijken tijd, buitcnfpoorig door lief­
de, en befluiteloos wegens het gene mij te doen
ftond.
Op zekeren dag dat ik mij in mijne gedagten als
verloor, en als verftrooid daar henen ging, kwam
mij een jood op zijde , die mij eenige kleenc boekjens
aanbood, welke hij zorgvnldiglijk verborgen had onder
eenen ruimen en morsfigen mantel; door nieuwsgie­
righeid gedreeven kogt ik 'et hem vier af. Het pa­
pier was flecht, de druk affchuwelijk, alles Was 1
nagedrukt werk, De weinige regels, Weike ik tiis-
1 3 fèbgfl