dpo_10460.pdf

ï3°~ GESCHIEDENIS VAN EEN
haar luister voor ons het fchitterendst is, waarin
de geest vrijer vlucht neemt op de vleugels van
overpeinzing: en gij mede zijt zonnen, die dwaal.
Herren omvoerdt! Ik voelde als toen mijn hart
gloeijen van vreugde, om dat ik leven en bewe­
ging zag, waar ik tot nog toe niet anders be­
merkt had dan logge onbezielde klompen. Ik be­
vond mij in een veel fchitterender kring, en ik
verblijdde mij die ontzachgelijke verfameling van
werelden te zien, die onbegrensde vertooning, zoo
aangenaam voor mijne ziel, welke daardoor als
vergroot wierd.
Het dichtftuk over de natuur-wet kwam mij ins­
gelijks voor als het voortbrengzel eenen wijzen waar­
dig, o Wat zoude de aarde minder bloed verzwol­
gen hebben, indien dergelijke grondbeginzels die
van alle de wereld -beheerichers geweest waren.
Eene zachtmoedige en zuivere zedenkunde wierd de
grondflag van mijne nieuwe gevoelens ; met ver­
achting dreef ik alle die lage en bekrompene denk­
beelden uit, welke tot vervolging, tot onverdraag- "
-zaamheid en tot woede leiden. Ik bleef de wreede
ftelzels niet langer aankleven, welke zoo ftrijdig
zijn met de liefde, waarmede ieder mensch voor
deszelfs evenmensch behoorde bezielt te zijn. ft
bekhouwde dien grilligen hoop van dwaze gevoelens,
welke zoo lang de handen van zoo veele menfchen
$ft£eftg had met flaal en vuur, enkel als droo-
En bij 't herinneren van alle die fpitsvrudige,
beu*