potentieel voor VOS-emissies naar het compartiment lucht - LNE.be

Het solventverbruik kan ingeschat worden op basis van verkoopscijfers van
coating-grondstoffen en van verbruikscijfers van solvent waarmee deze
grondstoffen verdund worden.
Door contactname met de coatingleveranciers (beperkt in aantal) schatte UG het
verbruik aan coating-grondstoffen voor het jaar 1999 op 2.600 ton (UG, 2002). De
materialen worden geleverd met een solventgehalte van 50 à 75 % (UCB, 2003),
dus gemiddeld 62,5%. Dit betekent dat de massa droge stof gemiddeld 975 ton
bedraagt.
Deze worden door de bedrijven verder verdund met solventen. De mate van
verdunning kan ingeschat worden op basis van het verbruik van verschillende
solventen voor de aanmaak van pasta voor het solventcoaten (UG, 2002). Het
totale verbruik bedroeg 916.300 liter per jaar. Wanneer men hiervoor een
gemiddelde dichtheid aanneemt van 0,9 kg/l, dan komt dit overeen met 824 ton
solvent. Toegevoegd aan de 2.600 ton coating-grondstoffen levert dit een totale
massa op van 3.424 ton. Dit resulteert dus in een solventmassa van 3.424 – 975 =
2.449 ton, of 71,5 %. Deze vracht kan potentieel uitgestoten worden.
De Universiteit Gent vindt, via een gelijkaardige redenering, 2.749 ton. De
verschilpunten zijn:
In de studie maakt men twee afleidingen, waarbij telkens een vast
cijfer wordt aangenomen voor het solventgehalte bij gebruik,
namelijk 80%. In de eerste afleiding vertrekken ze van het
verbruikcijfer aan verdunningssolvent (916.300 liter), in de tweede
werken ze met het verkoopcijfer van coating-grondstoffen (2.600
ton);
Men gaat ervan uit dat het solventgehalte van de coatinggrondstoffen
gemiddeld 70% bedraagt, terwijl onze informatie,
afkomstig van een recente bevraging van producent UCB wijst op
een solventgehalte van gemiddeld 62,5%.
UG neemt voor de verdunningssolventen een dichtheid aan van 1,0
kg/dm³, terwijl de werkelijkheid eerder bij 0,9 kg/dm³ aanleunt
Om de werkelijke VOS-uitstoot te bepalen, moeten de reeds geïmplementeerde
emissiereductiemaatregelen in rekening gebracht worden.
Volgens onze informatiebron (Centexbel, 2003) paste in 2000 slechs één van de vier
solventcoaters een nageschakelde techniek toe (zie ook bij punt 1.4.2). Wij nemen
aan dat zeker 90% van zijn afgasstroom naar die techniek wordt afgeleid
(toepassingsgraad), en met een rendement van ongeveer 98% (technische
efficiëntie). Bij gebrek aan volledige cijfers is het precieze aandeel van deze
solventcoater in de totale VOS-emissie van de 4 solventcoaters niet te achterhalen.
Daarom nemen we eenvoudigheidshalve een implementatiegraad aan van 25%.
Het product van implementatiegraad, toepassingsgraad en technische efficiëntie
levert de werkelijke emissiereductie en bedraagt 22%. Dit brengt de werkelijke
uitstoot voor het jaar 2000 op 1.909 ton.
De Universiteit Gent vindt, via gelijkaardige redeneringen, cijfers die variëren
tussen 1.050 en 1.490 ton. De verschilpunten zijn:
ENVIRONMENTAL RESOURCES MANAGEMENT - ERM N.V. AMINAL, SECTIE LUCHT – PB 6323
8