potentieel voor VOS-emissies naar het compartiment lucht - LNE.be

Twee van de drie bedrijven die momenteel (2002) in Vlaanderen nog
solventextractie uitvoeren, hebben samen een verwerkingscapaciteit van ongeveer
5.800 ton/dag, of 1,7 miljoen ton/jaar, terwijl dit voor het vierde (nietgeregistreerde)
bedrijf 320 ton/dag zou zijn. Het solvent dat gebruikt wordt voor
de extractie, circuleert in een gesloten circuit. Bijgevolg is het netto solventgebruik
gelijk aan wat uit het circuit verdwijnt, met name de som van diffuse en geleide
emissies. Uit de emissiefactoren, zoals vermeld in punt 4.3.2.1, leiden we een
gemiddelde af van 0,5 à 0,6 kg/ton grondstof. Dit komt neer op een gemiddeld
solventgebruik van 850 à 1.020 ton per jaar, door de drie bedrijven tesamen. Ze
overschrijden dus allemaal de drempelwaarde van 10 ton oplosmiddelverbruik
per jaar, maar voldoen anderzijds aan de totale emissiegrenswaarde van 0,8
(sojabonen) à 1,0 (zonnebloempitten) kg/ton grondstof.
Deze emissie van 0,5 à 0,6 kg/ton grondstof kan alleen gerealiseerd worden mits
toepassing van geoptimaliseerde processen in de toaster en ter hoogte van de
destillatiekolom van miscella, zoals beschreven in punten 4.4.1.2.1 en 4.4.1.2.2.
Deze resterende emissie is de som van geleide en diffuse emissies, en van
hexaanresten in de olie en het schroot dat de fabriek verlaat. De verdeling ziet er
–in optimale omstandigheden- uit als volgt:
- Geleide emissies: 0,11kg/ton grondstof;
- Diffuse emissies: 0,14 kg/ton grondstof
- Hexaanresten in olie en schroot: 0,25 kg/ton grondstof
4.5.3 Controle op de naleving van de emissiegrenswaarden
De opvolging van de VOS-emissies kan gebeuren door het opmaken van een
solventbalans enerzijds, en door het meten van de geleide emissies (na toepassing
van de opeenvolgende solventrecuperatietechnieken) anderzijds. Door combinatie
van deze gegevens kan men een globaal beeld krijgen van de diffuse emissies.
Aangezien het hexaanverbruik een belangrijke kostenfactor is, maakt Cargill al
sinds jaren solventbalansen op. Een balans conform de Solventrichtlijn werd een
eerste maal opgemaakt in maart 2003. Het betreft telkens een balans over het
voorgaande jaar (Cargill, 2003).
De meting van de geleide emissies gebeurt aan de uitlaat van de gaswassing, en
niet aan de inlaat. Deze techniek zorgt immers voor een recuperatie van het
solvent in het productieproces, niet voor een vernietiging ervan (zoals
bijvoorbeeld in een naverbrander).
De solventrestanten die het bedrijf verlaten met het schroot en de ruwe sojaolie
worden gaschromatografisch gemeten.
Uitgaande van de uitgevoerde activiteiten en de aanwezige installaties, kan de
balans (zie Deel 1, punt 1.2.2.) in de extractie van plantaardige oliën
vereenvoudigd worden tot:
I1 + I2 = O1 +O2+O3+ O4 + O9
ENVIRONMENTAL RESOURCES MANAGEMENT - ERM N.V. AMINAL, SECTIE LUCHT – PB 6323
66