potentieel voor VOS-emissies naar het compartiment lucht - LNE.be

Interdependentie
Een biologische gaswassing breekt, in de trap van de biorotor, de VOS af tot H2O
en CO2. Tevens zullen, in het geval van CS2-behandeling, aanzienlijke
hoeveelheden zwavelverbindingen vrijgezet worden, meestal onder de vorm van
H2SO4. Dit kan leiden tot verzuring van de biomassa.
2.4.2.3 Thermische naverbranding
2.5 CONCLUSIE
Ondanks de hoge brandbaarheid van koolstofdisulfide, is thermische
naverbranding, zoals beschreven in punt 1.4.2.1, voor geen van beide
viscoseproducenten een haalbare kaart. De VOS-concentratie in de afgassen is
immers steeds lager dan 1g/m³. Bijgevolg kan een regeneratieve naverbrander niet
autotherm functioneren, en is de exploitatie niet interessant, noch vanuit
economisch noch vanuit milieutechnisch standpunt.
Momenteel zijn in Vlaanderen twee bedrijven actief in de productie en verwerking
van viscose, waarvan één in de textielsector en één in de voedingsindustrie.
Tijdens de aanmaak van viscose uit cellulose, is vooral de toepassing van
koolstofdisulfide, voor het oplosbaar maken van de vezels, kritisch inzake VOSemissies.
De CS2 -emissie van deze sector in Vlaanderen ligt in de grootte-orde van
2.000 ton per jaar.
Twee mogelijkheden staan ter beschikking om de VOS-emissie te reduceren. Een
brongerichte maatregel is de vervanging van koolstofdisulfide door cyclisch
tertiair amine N-oxide, althans in de aanmaak van zogenaamde stapelvezels. Dit
solvent kan volledig gerecycleerd worden in het productieproces. Deze
vervanging vergt echter de volledige ombouw van de fabriek. Biologische
gaswassing komt in aanmerking als nageschakelde techniek voor de zuivering van
CS2- houdende afgassen, en wordt bij één bedrijf geïmplementeerd.
ENVIRONMENTAL RESOURCES MANAGEMENT - ERM N.V. AMINAL, SECTIE LUCHT – PB 6323
30