Riskant leven

de residentiële week moeten de jongeren drie doelen benoemen waaraan zij in de
derde fase gaan werken. Het gaat daarbij om concrete veranderingen in hun leven
zoals weer naar school gaan, werk zoeken, contacten met familie herstellen, stoppen
met blowen enzovoort. Bij de terugkeer naar hun dagelijkse omgeving wordt een
welkomstfeestje georganiseerd voor familie en vrienden. Dit feestje heeft de betekenis
van een soort overgangsritueel, waardoor de jongere met een schone lei kan
beginnen.
De derde fase van het YAR-programma duurt negen maanden en staat in het teken van
het realiseren van de doelen die de jongere zich tijdens de residentie heeft gesteld.
Daarbij krijgt hij begeleiding van een vaste vrijwilliger uit zijn eigen omgeving, een
soort mentor die minimaal twee keer per week contact met hem heeft. Daarnaast gaat
de jongere wekelijks naar een groepsbijeenkomst. In deze periode ligt het accent de
eerste tijd op de individuele jongere, vervolgens staat het opbouwen en verbeteren van
de relaties met zijn directe omgeving centraal en tot slot richt de begeleiding zich op
het versterken van het verantwoordelijkheidsgevoel van de jongere voor zijn leef -
omgeving. Om dat te bereiken doet de jongere via een scholingsprogramma of een
werkervaringsproject mee aan projecten die de leefbaarheid van de wijk vergroten.
Om deze doelen te realiseren is een actieve betrokkenheid van de gemeenschap
nodig. Die levert niet alleen vrijwilligers voor de individuele begeleiding, maar is ook
via verenigingen, scholen en bedrijven betrokken bij de ondersteuning van de jongere
na zijn terugkeer. Youth at Risk appelleert met andere woorden sterk aan de
gemeenschappelijke verantwoordelijkheid voor het lot van kinderen en jongeren.
Demonstratieprojecten
YAR gebruikt verschillende methoden, van neurolinguïstisch programmeren tot
ervaringsleren, coaching en persoonlijke netwerkontwikkeling. Vooral de combinatie
daarvan maakt het programma anders dan andere methodieken.
In Nederland gaan drie demonstratieprojecten van start: in Apeldoorn, Oss en
Maastricht. Deze projecten gaan twee jaar duren; er wordt samengewerkt met zo’n
dertig jongeren per locatie. Het streven is dat 75 procent van de jongeren hun leven op
verschillende punten substantieel verbetert. Het gaat dan bijvoorbeeld om onderwijsof
arbeidsdeelname, contacten met politie en justitie, gebruik van alcohol en drugs en
hun sociaal netwerk.
Voor de introductie van YAR in Nederland stelt zowel het ministerie van VWS als dat
van Justitie subsidie beschikbaar voor de landelijke training en de residentie. Het
ministerie van VWS heeft daarbij als voorwaarde gesteld dat het NIZW de landelijke
toetsing op zich neemt. Het NIZW zal speciale aandacht besteden aan de
geschiktheid van YAR voor allochtone jongeren, aan de rol van vrijwilligers in het
geheel en aan de betrokkenheid van de lokale gemeenschap bij de uitvoering.
50