Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Wel signaleren, geen intake<br />
Bij de plannen van JPP Eindhoven vraagt Mieke Kleiman zich af hoe de<br />
aanpak zich verhoudt tot het streven naar één toegang in de jeugdzorg:<br />
‘De politie doet daar de intake. Men zegt dat het goed werkt, maar ik vraag<br />
me af of het zo moet. Dat is een verschil met JPP in Cuyck, waar de politie<br />
alleen een signalerende functie heeft en de intake overlaat aan<br />
professionele hulpverleners. In het Eindhovense model heeft de politie<br />
een dubbele taak. De subsidieaanvraag voor het trainen van politieagenten<br />
voor de intake gaat mij daarom te ver.’ Hans Boutellier is het daarmee<br />
eens: ‘In het laatste politiebeleidsplan is de lijn om iets terughoudender te<br />
zijn en weer iets meer terug te gaan naar de echte politietaken. De politie<br />
moet wel signaleren, maar de intake doen gaat dan wel wat ver. Dat het<br />
gebeurt is er meer een voorbeeld van dat de politie steeds meer in het gat<br />
gesprongen is dat de hulpverlening heeft laten vallen.’<br />
Op basis van de summiere informatie die hij over de VertrekTraining heeft,<br />
vindt Hans Boutellier dat wel een interessante formule. Hij vindt het op<br />
zich niet erg dat er zo veel projecten in de jeugdzorg zijn: ‘Eigenlijk vind ik<br />
het wel mooi, al die projecten en programma’s. Er wordt wel vaak cynisch<br />
over gedaan en het is ook wel een beetje een vorm van hollanditis, maar ik<br />
vind het ook wel een teken van beschaving dat we ze hebben. Hier op het<br />
departement hebben wij de neiging om te vragen of het werkt. Die<br />
stevigheid zouden we eigenlijk in het welzijnswerk willen brengen.’ Mieke<br />
Kleiman vindt het een voorwaarde dat de initiatiefnemers van nieuwe<br />
projecten hun keuzes goed funderen: ‘Als een keus gebaseerd is op<br />
welwillendheid van lokale mensen zonder goed na te denken over de<br />
doelgroep, loop je bijvoorbeeld het risico dat je een zware interventie op<br />
een lichte doelgroep zet en dat werkt dan juist averechts. Ik vind dat we<br />
met dat soort inzichten meer rekening moeten houden.’ Hans Boutellier<br />
stelt voor om bij de beoordeling van nieuwe methoden een praktische<br />
richtlijn aan te houden: ‘Een goed operationeel criterium is dat je jongeren<br />
weer in de reguliere instituties krijgt. Als het jou gelukt is om jongeren<br />
gewoon weer naar school te krijgen, is dat geweldig. Jongeren die uit die<br />
rails zijn gelopen, weer terugzetten op de rails van de reguliere instituties,<br />
zodat die weer vat op die jongeren hebben, vind ik een groot succes.’<br />
OP ZOEK NAAR ONDERLINGE SAMENHANG<br />
In vernieuwingsprocessen zijn vaak twee patronen te zien. Het ene bestaat<br />
uit een radicale breuk met bestaande werkwijzen en een sterke focus op de<br />
‘zuivere’ toepassing van de nieuwe methode. Zoals gezegd vertoont dit<br />
patroon soms sektarische trekjes met weinig begrip voor andere<br />
benaderingen. Het andere patroon behelst een combinatie van een nieuwe<br />
100