De Elf (Lucas 24,9.33 Hand 2,14) Jezus verscheen ... - JesusKing.info

5. Simon de zoon van Klopas – ‘Cohen’ van de Rekabieten
Wanneer “Jakobus, de broeder van de Heer” (Gal 1,19), ook Jakobus de Rechtvaardige
genoemd door Eusebius, spreekt vanaf en ten gevolgde daarvan naar beneden gegooid wordt
vanaf ‘het hoogste punt’ van de tempel – het hoogste punt van de tempel (Matt 4,5-6 Lu 4,9
NBV) was waarschijnlijk de hoogste zuidoostelijke toren van de vier hoektorens op de
tempelburcht Antonia (Josephus b: 5,5,8): Paulus, toen hij bovenaan de trap stond (Hand
21,33-40), en ook anderen, spraken vanaf Antonia tot het volk in de tempel 17 –
17 Het hoogste punt van de tempel op Antonia
(zoals al gepubliceerd in mijn “Johannes Marcus – Auteur van het Johannes-evangelie samen met Jezus’
moeder”)
Raxis: Toen Nicanor’s 500 Syrische soldaten de deuren van de binnenhof van de tempelburcht in brand staken,
probeerde Raxis, “vader der Joden” (2Makk 14,37) zichzelf met het zwaard te doden in (zijn kantoor in) de
tempelburcht, en rende hij de muur op en wierp zich naar beneden vanaf deze (tempel-)muur en viel hij op de
grond, maar overleefde deze val.
‘Toen de troepen op het punt stonden de toren in te nemen en de deur van de binnenhof aan het forceren
waren, bevalen ze dat er vuur gebracht moest worden en de deuren verbrand moesten worden. Terwijl hij
ingesloten was, liet Razis zich op zijn eigen zwaard vallen, … Maar in de hitte van de strijd richtte hij niet
goed, en de meute rende nu naar binnen door de deuren. Hij rende moedig de muur op, en wierp zich
manmoedig naar beneden, op de menigte. Maar aangezien die zich snel terugtrok, kwam er een opening en
viel hij midden in de lege plek. Nog levend en met vlammende toorn, stond hij op …’ 17 (2Makk 14,37-46))
Jakobus de Rechtvaardige: Hij werd van het ‘pterugion’ (= letterlijk: een vleugeltje, figuurlijk: elk puntig
uitsteeksel, een borstwering (New American Standard Greek lexicon)) van de tempel naar beneden geworpen
door de priesters die naar hem omhoog renden, toen hij met autoriteit tot de menigte in en om de tempel sprak op
het Paasfeest, zoals de hogepriesters hem hadden verzocht te doen (tot hem zeggend: Oh, rechtvaardige, aan wie
wij allen gehoorzaamheid verschuldigd zijn). Ook Jakobus overleefde deze val (Eus: 2,23,10-12.14-16).
‘Ga daarom op het uitsteeksel van de tempel staan, zodat je duidelijk zichtbaar zult zijn daarboven, en je
woorden hoorbaar zullen zijn voor het hele volk, want vanwege het Paasfeest zijn alle stammen, met ook de
heidenen, samengekomen.’ Dus de hiervoor genoemde schriftgeleerden en Farizeeën lieten Jakobus op het
uitsteeksel van de tempel staan, en zij riepen naar hem en zeiden, ‘Oh, rechtvaardige, aan wie wij allen
gehoorzaamheid verschuldigd zijn, aangezien de mensen op een dwaalweg zijn achter Jezus de gekruisigde
aan, zeg ons wat de poort van Jezus is?’ (Eusebius 2,23,11-12) 17
Jezus: De duivel trachtte Jezus te verleiden om Zichzelf van het ‘pterugion’ van de tempel naar beneden te
werpen en deze val te overleven (Matt 4,5 Lu 4,9) (om zijn autoriteit aan te tonen middels de plaats waar Hij
stond, en om zijn onoverwinnelijkheid aan te tonen door de val te overleven, zoals de hoogst gerespecteerde
Raxis en Jakobus deden).
Paulus:
“Hij stond het toe. En Paulus gaf bovenaan de trappen het volk een teken met de hand. Toen het rustig
geworden was, sprak hij hen als volgt in het Hebreeuws toe … Toen ze hoorden dat hij hen in het
Hebreeuws toesprak, werden ze nog stiller.” (Hand 21,40 22,2 WV95)
Paulus sprak van bovenop de trap, die leidde vanuit de Voorhof der Heidenen naar Antonia, nadat “de
bevelhebber van de cohort” (‘chiliarchos’ = de Romeinse militaire tribunaal 17 ) hem had gered van de menigte,
die hem het heiligdom uit had gegooid en had geprobeerd hem te vermoorden in de Voorhof der Heidenen (Hand
21,40 22,2).
Voordat dit gebeurde, ging Paulus “naar binnen naar Jakobus” (Hand 21,17-18). De manuscripten van dit vers
gebruiken het griekse werkwoord ‘eiseimi’ (NA 27 ) voor “ging naar binnen”, en dit betekent inderdaad: ‘naar
binnen gaan, binnengaan’, maar wordt slechts vier keer gebruikt in het Nieuwe Testament: drie keer in de
Handelingen van de Apostelen en één keer in de Brief aan de Hebreeën. 17 In deze vier gevallen wordt het
uitsluitend gebruikt voor het binnengaan in de binnenste voorhoven van de tempel. Na het hierboven geciteerde
vers (Paulus ging “met ons naar binnen naar Jakobus” komt het werkwoord zes verzen verderop weer voor:
“Toen nam Paulus de volgende dag die mannen met zich mee, liet zich met hen reinigen, ging de tempel binnen
(een vorm van ‘eiseimi’) …” (Hand 21,26). 17 Het derde geval betreft een lamme man, die toen hij zag dat
“Petrus en Johannes op het punt stonden de tempel binnen te gaan” een aalmoes vroeg, en de de vierde keer
betreft het de priesters, die “bij de uitoefening van de eredienst geregeld de eerste ruimte binnen [gaan]”. 17
Aangezien de lamme man bij de Schone Poort zat, die uitkwam op de “Voorhof van de Vrouwen”, en aangezien
de priesters “de eerst tent” binnengingen, die in Herodes’ tempel deel uitmaakten van de binnenste voorhoven, is
de conclusie dat Jakobus en Paulus ook in één van de binnenste voorhoven van de tempel geweest zullen zijn. 17
Dit wordt bevestigd door het volgende:
14