De Elf (Lucas 24,9.33 Hand 2,14) Jezus verscheen ... - JesusKing.info

) een gewone Levitische tempelwacht bestond uit tien personen. Ook de tempelpolitie kan
hebben bestaan uit tien officieren plus een secretaris/hoofd (zoals in Athene) en kan “de Elf”
genoemd zijn. In het Oude Testament werd David’s legioen van (ingehuurde) machtige
strijders “de Dertig” genoemd, en zijn generaals “de Drie”.
c) de stelling is gedeeltelijk gebaseerd op de organisatie van de Griekse stadstaat Athene, en
Lucas’ Evangelie en Handelingen werden geschreven door een Griekse (tempel-)arts voor een
vergriekste hoogwaardigheidsbekleder (en Joodse ex-hogepriester).
d) de stelling heeft één en dezelfde oplossing voor de zeven tegenstellingen tussen Johannes’
en Lucas’ verschijningsverhalen, die opgenoemd zijn in de inleiding,
e) het maakt ook de vier Evangelieverhalen over de gebeurtenissen op Paasmorgen volledig
verklaarbaar en met elkaar overeenstemmend,
f) het verklaart ook een deel van het Kerygma (“alle apostelen”) en
g) wordt ondersteund door een grote hoeveelheid overig zich opstapelend bewijs uit het
Nieuwe Testament, bijv: 1. De ‘hyperetes’ sloeg Jezus in het gezicht ten overstaan van Annas,
omdat hij een ‘hyperetes’ van de tempel was. 2. Kleopas en Maria van Klopas en Simon (de
zoon van Klopas) zijn allemaal in Jeruzalem in de periode van Jezus’ lijden en Pasen, en op
zijn minst twee van hen zagen Hem na zijn verrijzenis. 3. De Syrische, Arabische en
Perzische versies van het Nieuwe Testament (mogelijk overgeschreven door nakomelingen
van de Arabische Rekabitische Elf, die naar Syrië en Perzië waren gemigreerd) leveren over,
dat er “zekere anderen” en niet alleen maar Galilese vrouwen waren die ’s ochtends Jezus’
graf bezochten en van wie sommigen aan de Elf over Jezus’ verrijzenis gingen vertellen. 4.
De bevelhebber bij het kruis en allen die bij hem waren, waren zeer bevreesd bij Jezus’ dood
en bij Jezus’ verschijning waren de Elf ontzet en zeer bevreesd. 5. Jezus zei tegen de
bevelhebber en ‘hyperetai’, toen ze Hem arresteerden, dat de Schriften vervuld moesten
worden, en Hij herinnert de Elf eraan, wanneer Hij op de avond van Pasen aan hen verschijnt,
dat Hij hun dit had gezegd. 6. Aan de Galilese apostelen toont de verrezen Jezus zijn handen
en doorstoken zijde (in plaats van zijn handen en voeten), om hen ervan te verzekeren dat Hij
werkelijk gestorven was; voor de Elf eet Hij vis om hen ervan te verzekeren dat Hij niet de
geest van een dode was. 7. De vrouwen, die op weg waren naar de Galilese apostelen, zagen
de verrezen Jezus, maar de vrouwen, die op weg waren naar de Elf, zagen geen verschijning
van Jezus. 8. De Elf zijn voortdurend in de tempel; de apostelen verborgen zich in het
Cenakel. 9. Jezus’ verschijning aan Simon Petrus en enkele anderen in Galilea is zijn derde
verschijning aan zijn leerlingen, wat onmogelijk zou zijn als Lucas’ Simon Simon Petrus was.
10. Matthias wordt bij “de elf apostelen” gerekend en niet bij “de Elf”. 11. Op Pinksteren
stond Petrus op met de Elf. 12. De buitenlandse Joden konden de prediking op Pinksteren
“ieder in zijn eigen moedertaal verstaan” omdat de Rekabieten, als internationale
wapenleveranciers, waarschijnlijk de talen van alle volkeren spraken. 13. De
(geheelonthoudende Rekabitische) apostelen worden belachelijk gemaakt en ervan
beschuldigd dronken te zijn. 13. Petrus kon tot drieduizend mensen spreken omdat hij op de
gevangenispoort van de tempel stond (en zo leek op Jeremia).14. Petrus citeert vervolgens
Jeremia’s profetie (35,13-19), die de mannen van Judea en alle inwoners van Jeruzalem met
de Rekabieten vergelijkt. 15. Petrus citeert ook Joel: “over mijn dienaars … zal Ik … mijn
Geest uitstorten.” 16. Petrus spreekt over de belachelijk gemaakte Rekabieten als “deze
mannen”, maar over de verzamelde apostelen van beide soorten als “wij allen”. 17. De
Rekabitische apostelen “leiden smaad”, opgesloten in hun eigen gevangenis en geslagen door
hun eigen ondergeschikten. 18. Toen alle apostelen in de Zuilengang van Salomo waren
durfden “de overigen” (van het tempelpersoneel) zich niet bij hen te voegen, maar het volk
wel. 19. De apostelen zijn in staat om in Jeruzalem te blijven ondanks Paulus’ vervolging van
alle leerlingen. 20. De apostelen sturen Simon Petrus en Johannes naar Samaria. 21. Nadat
Barnabas Paulus naar de apostelen had meegenomen, zweert Paulus, na in de tempel te zijn
40