De Elf (Lucas 24,9.33 Hand 2,14) Jezus verscheen ... - JesusKing.info

is het “een van de priesters (meervoud van ‘cohen’) van de zonen van Rekab” die zijn stem
verheft om de daaropvolgende steniging van Jakobus door de schriftgeleerden en de Farizeeën
te stoppen; dit is wat Hegesippus vertelde, volgens Eusebius (Eusebius: 2,23,14-17). Maar
volgens Epifanius (Epifanius: Haer. 78,14) was het Simon de zoon van Klopas die
schreeuwde om de steniging aan de voet van het hoogste punt van de tempel te stoppen.
Sommigen denken ‘dat Hegesippus zich vergiste’ en dat Epifanius’ verhaal de ‘meer exacte,
“Toen nam Paulus de volgende dag die mannen (die “aan een gelofte gebonden” waren = Nazireeërs) met
zich mee, liet zich met hen reinigen, ging de tempel binnen (een vorm van ‘eiseimi’) en kondigde het tijdstip
aan, waarop de reinigingstijd voltooid zou zijn, namelijk wanneer voor ieder van hen het offer gebracht zou
worden.” 17
Het kantoor waar de aangifte van de Nazireeërs gedaan moest worden, bevond zich in het heiligdom, nl. in de
“Voorhof van de Vrouwen” en wel in de kamer van der Nazireeërs (zie fig. 4). Dus “de tempel” betekent hier het
heiligdom, zoals in de volgende wederwaardigheden van Paulus:
“Toen de zeven dagen bijna om waren, zagen de Joden uit Asia hem in de tempel. Zij ruiden heel de
menigte op en maakten zich van hem meester, terwijl ze schreeuwden: ‘… Dit is die man, die … nu zelfs
heidenen in de tempel heeft gebracht en daardoor deze heilige plaats heeft ontwijd.’ Zij hadden namelijk
tevoren in de stad Trofimus uit Efeze in zijn gezelschap gezien en dachten dat Paulus hem in de tempel had
gebracht. … Ze grepen Paulus vast, sleurden hem de tempel uit en onmiddellijk werden de poorten daarvan
gesloten. Terwijl ze hem trachtten te doden, werd de bevelhebber van de kohort gemeld, dat heel Jeruzalem
in rep en roer was. Hij snelde terstond met soldaten en officieren op hen af. … nam hem [Paulus] gevangen
… en … gaf hij bevel hem naar de kazerne te brengen. Toen Paulus bij de trappen gekomen was, moest hij
vanwege het opdringende volk door de soldaten gedragen worden. … Op het punt de kazerne
binnengebracht te worden zei Paulus tot de bevelhebber: ‘Mag ik misschien iets zeggen?’ Hij antwoordde:
‘Kent ge Grieks?’ … Paulus zei: ‘Ik ben een Jood uit Tarsus in Cilicië, burger van een niet onaanzienlijke
stad. En ik verzoek u: Sta mij toe het woord tot het volk te richten.’ Hij stond het toe. En Paulus gaf
bovenaan de trappen het volk een teken met de hand. Toen het rustig geworden was, sprak hij hen als volgt
in het Hebreeuws toe … .” 17
Ook hier moet “de tempel” het heiligdom betekenen (d.w.z. de binnenste voorhoven), want elke Griek, en dus
ook Trofimus, was het toegestaan de Voorhof der Heidenen (een heiden = een niet-Jood) binnen te gaan, maar
het was hem op straffe des doods verboden het heiligdom binnen te gaan. Paulus werd dus uit het heiligdom
gesleept, de Voorhof der Heidenen in, en de Romeinse tribunaal nam hem vanaf deze openbare hof mee naar de
trap, die naar Antonia leidde, waar Paulus de menigte toesprak.
Pilatus: Hij zat op zijn rechtersstoel op het zesde uur (= midden op de dag) op de voorbereidingsdag van Pasen
op ‘Lithostrōtos’ (= Plaveisel, mozaïek), in het Hebreeuws ‘Gabbata’ (= ‘verheven’ of ‘platform’; de Syrische en
Perzische versies zeggen Gaphiphtha, wat een hek of omheining betekent, van het Aramese woord ‘gab’ =
kantelen/borstwering). Hier sprak hij recht over Jezus en waste zijn handen voor de ogen van de menigte (die in
de Voorhof der Heidenen van de tempel stond en mogelijk in het Tyropoeondal, zie fig. 3) en hier werden de
woorden “Zie, de mens!” (“Ecce Homo”) gesproken (Mt 27,19.24 Joh 19,13 Joh 19.5).
De plaats Gabbata, zoals kan worden afgeleid uit de betekenis van de namen, was waarschijnlijk een verheven
platform, omheind met een hek of borstwering (vgl. “Wanneer gij een nieuw huis bouwt, dan zult gij aan uw dak
een borstwering maken, opdat gij geen bloedschuld over uw huis brengt, als er iemand af valt.” De 22,8 NBG),
en waarschijnlijk uitgevoerd met een puntig uitsteeksel (het ‘pterugion’, ook vertaald als ‘borstwering’): een
soort puntig omheind balkon, vanwaar men kon spreken tot en gezien worden door de menigten in de
tempelhoven. Het bevond zich waarschijnlijk dicht bij het eind van de trap die de priesters, die Jakobus naar
beneden wierpen, naar bovenop de tempelmuur en naar Gabatta leidde. Het platform bevond zich dus naar alle
waarschijnlijkheid op één van de bovenverdiepingen van Antonia, aan de zuidoosthoek ervan (zie fig.3). Van
Gabbata wordt gezegd dat “er eeuwenlang werd gedacht dat de gevangenhouding en rechtszaak van Jezus
plaatsvonden in de burcht Antonia”. 17 Tegenwoordig zeggen enkele theorieën dat Gabbata in Herodes’ paleis in
de bovenstad was (zie fig. 1) 17 . Deze theorieën verwijzen naar Josephus, Oorlog 2,14,8:
‘Op dit moment nu nam Florus zijn intrek in het paleis; en op de volgende dag liet hij zijn tribunaal ervoor
opstellen, en ging erop zitten, toen de hogepriesters, en de machtige mannen, en die van de grootste
eminentie in de stad, allen voor dat tribunaal kwamen; waarop Florus hen beval om degenen die hem hadden
bekritiseerd voor hem te leiden.’ 17
Maar aangezien de procurator Florus in 64/65 AD zijn intrek nam in Herodes’ paleis, en aangezien dit ruim na
de jaren 30-33 AD van Jezus en Pilatus was, kan de procurator Pilatus zijn verblijf en tribunaal nog steeds in
Antonia gehad hebben. Dat Pilatus en Jezus in Antonia waren, voor de ogen van de menigten in de tempel, wordt
bevestigd door het feit dat de ‘hypēretai’, die de tempel tot werkterrein hadden 17 , in staat waren om midden op
de dag naar Pilatus te roepen om Jezus’ kruisiging (Joh 19,6).
15