opmaak Tiecelij° - Reynaertgenootschap
opmaak Tiecelij° - Reynaertgenootschap
opmaak Tiecelij° - Reynaertgenootschap
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
De Reynaertraad – zowat het presidium van de Orde – vond het dan ook aangewezen<br />
hem, niettegenstaande zijn jonge leeftijd, in de Ridderorde op te nemen.<br />
We schrijven 1988.<br />
De Raad wist toen nog niet dat Reynaertspeurder Van Daele niet alleen op weg<br />
was naar het Reynaerthogepriesterschap, maar nog minder dat door zijn komst de<br />
Orde nooit meer dezelfde zou zijn.<br />
Want, daar waar Bert Peleman in de luwte van De Karekiet en op pootafstand van<br />
‘De Reynaertzolder’ tussen zijn vele gezellen steeds opnieuw kandidaten opmerkte<br />
met duidelijke Reynaertkenmerken en daaruit plukte voor het ridderschap, zo zou<br />
dit geleidelijk aan evolueren naar echte nominaties (!), een longlist (!!), een shortlist<br />
(!!!) en enkele onder de Reynaertmicroscoop (!!!!) gelegde kandidaten op basis van<br />
kennis en uitstraling.<br />
Het moge evenwel duidelijk zijn dat dit maar één evolutieaspect was.<br />
Zoals men verder zal kunnen vaststellen zorgden ook andere factoren voor het<br />
streven naar meer diepgang.<br />
1988 – De geboorte van Tiecelijn<br />
Vóór mij ligt het genummerde exemplaar 29 van de allereerste Tiecelijn.<br />
Rik van Daele schreef het ‘editoriaal’, Marcel Ryssen durft verantwoordelijke uitgever<br />
te zijn, en wijlen Herman Heyse tekent met hen samen voor de redactie; 200<br />
exemplaren, 16 bladzijden. Helemaal achteraan en met als initialen R.V.D. staat te<br />
lezen: ‘De Rupelmondse Reynaertraad vergadert dit jaar op zaterdag 24 september<br />
2 onder het voorzitterschap van Bert Peleman. Vorig jaar werd de Sint-Niklase<br />
ere-bibliothecaris André Stoop opgenomen in de Orde van de Vossestaart. In het<br />
tweede Tiecelijnnummer wordt een artikel opgenomen van Bert Peleman met als<br />
titel Reynaert 25 jaar te Rupelmonde. In het kader van deze terugblik is de inhoud<br />
bijzonder boeiend, maar een volledige opname zou ons te ver leiden.<br />
In ieder geval is het duidelijk dat, hoewel Tiecelijn niet de boodschapper was van<br />
de Orde, er toch van kruisbestuiving onder de auspiciën van Reynaert mag gesproken<br />
worden.<br />
De Intocht van de Schriftgeleerden<br />
354<br />
Het gebeurde subtiel en het is niet zo direct aanwijsbaar, maar toch is het bijna<br />
zeker onder de onderduimse impulsen van Ridder Van Daele dat de Orde in een bijzonder<br />
korte tijdsspanne een aantal Reynaertexegeten met wereldfaam in stelling<br />
bracht. Zo waren er maar drie Reynaertjaren nodig om zijn leermeester, Marcel<br />
Ryssen te laten intreden. Die was dan nog vergezeld van wijlen Herman Heyse. Het<br />
is zeer spijtig dat Herman ons zo vroeg ontvallen is… Hij had misschien de acceleratie<br />
wat kunnen vertragen? Hij was toch een boom van een ridder!<br />
Gelukkig kwamen een aantal beeldende kunstenaars de gelederen versterken.<br />
We kunnen empirisch vaststellen dat deze overtuigde Reynaerdianen nog altijd het<br />
beeld van de schalkse schelm getrouw blijven.<br />
Dan was er nog Jozef Janssens, professor in o.m. de Reynaerdologie; maar die<br />
zag dat er reeds zoveel Reynaertgeleerdheid aanwezig was dat hij zijn verdere tussenkomsten<br />
allicht overbodig vond.<br />
Tiecelijn, 20, 2007