opmaak Tiecelij° - Reynaertgenootschap

■ Lucien de Cock
Tiecelijn leve nog heel lang en gelukkig
Waarover praten een kinesiste en haar getroffen atleet tijdens de behandeling in
Lochristi? Natuurlijk over de opgelopen blessure en de lange revalidatie. Over het
weer, de kinderen, de politiek en over menig maatschappelijk aspect. Als toevallig
(?) Reinaert de Vos ter sprake komt, valt de behandeling helemaal stil en duiken de
meest verrassende herinneringen op. Hoe had ik kunnen vermoeden nu het gelukkige
slachtoffer te zijn van een echte Hermelinde? Had ik het toch ergens in het
snoetje gehad? Ze haalt fier haar trouwalbum en daarbij volgt het wondere verhaal
van 14 augustus 1980.
Die dag trouwden Greta Wauman en Raf Cosijns in de kerk van Zeveneken, nu
deeluitmakend van Lochristi. Helemaal niets vermoedend werden zij aan de ingang
van de kerk opgewacht door dé Reinaert en dé Hermelinde van Lochristi. Het waren
de twee metershoge poppen waarvan de koppen gemaakt werden door beeldhouwer
Firmin de Vos, die zovele Reynaertbeelden ontwierp. Die poppen waren overigens
zowat overal op stap, van Oostende tot Maastricht en Amsterdam.
De hele verrassing was op touw gezet door Leon Matthijs, de gemeentesecretaris
van Lochristi en verwoed Reynaertfan. Hij oordeelde dat Raf en zijn bruid de
aanwezigheid van Reinaert en Hermelinde ruimschoots hadden verdiend. Raf zelf
was immers van 1965 op dat moment (en daarna tot 1995) de verdienstelijke dra-
Tiecelijn, 20, 2007