opmaak Tiecelij° - Reynaertgenootschap

Context: Tiecelijn werd in 1988 opgericht als ‘nieuwsbrief voor Reynaerdofielen’. In 1998 werd
o.a. op vraag van de subsidiërende overheid overgeschakeld naar een kwalitatief literair tijdschrift.
In 2008 zal het als jaarboek verschijnen. Elke tien jaar blijkt het ravenblad een metamorfose
te ondergaan. Om nieuwe levenskracht en dynamiek te verwerven. In heel dit proces
heeft de redactie nauwelijks toegevingen gedaan aan de subsidiërende instanties, maar zich
steeds gebaseerd op een stijgend kwaliteitsniveau en de eigen draagkracht (de redactie werd
ondertussen uitgebreid van drie tot acht redacteuren). Toch kan de rol van overheidsinstanties
niet onderschat worden, zeker in het geval van een nichetijdschrift dat zich om literair (wereld-)
erfgoed bekommert. De kwalitatieve injectie in 1998 bleek ook en vooral financiële implicaties te
hebben. Precies op het moment dat op vraag van de overheid meer inspanningen werden
gedaan, stond de subsidie ter discussie (toen een schamele 25.000 tot 50.000 frank (625-1250
EUR). Vandaar dat in het allerlaatste gekopieerde artikel een open brief werd afgedrukt aan
toenmalig cultuurminister Luc Martens. Vele medewerkers en abonnees hebben toen de redactie
aangeschreven met bemoedigende brieven (op één uitzondering na, zie brief 13). Eén van
hen was steunend lid John Buyse. Dankzij zijn bemiddeling en inzicht werd Promedia bereid
gevonden het tijdschrift financieel te ondersteunen. In die tijd werd reclame door de subsidiërende
instanties nog met een scheef oog bekeken, daar waar dit nu als een hefboom tot financiering
wordt gezien (of de Elsschotianisering van het literaire bedrijf). Nadien kwam ook de
Vlaamse regering over de brug en het later opgerichte Fonds voor de Letteren. In 2004 bijvoorbeeld
ontving dit tijdschrift 6000 EUR. Het is dankzij Promedia, het VFL, de andere mecenassen,
de steunende leden en het werk van vele vrijwilligers dat dit tijdschrift kon uitgroeien tot wat
het nu is. Helaas zijn heel wat financiële middelen nu weggevallen. Daarom werd beslist om op
een hoogtepunt én na een tweede periode van tien jaar werking met het spaarpotje zuinig om
te gaan en opnieuw de financiële en personele draagkracht in een toekomstig plaatje te betrekken.
Dit dubbelnummer en het toekomstige jaarboek zijn de uitvloeisels van het denkproces.
Briefhoofd: ITT Promedia – De Gouden Gids.
13
Sint-Niklaas, 2 januari 1998
Theo Penneman aan Rik van Daele
229
Geachte Redactie,
Hiermede zeg ik mijn abonnement op Tiecelijn op vanaf 1.1.1998. Dit om latere
discussies te voorkomen, hoewel ik niet akkoord kan gaan met de door U gevolgde
methode. Wie niet betaalt, bewijst reeds voldoende dat hij geen abonnement meer
wil. Hij hoeft dan ook niet nog eens een postzegel te betalen.
Nog een paar beschouwingen na jaren lezen van uw tijdschrift:
1. Maak uw jammerklachten wat korter. Ze zullen overtuigender overkomen.
2. Maak eindelijk een keuze. Wordt het voortaan een specialistentijdschrift, een
folkloristisch-toeristisch mededelingenblad, een vriendenblaadje om mekaar te kunnen
bewieroken, een oubollig vossenstaartbulletin, een stripalbum? 1
3. Deel aan de lezers mee waar ze bepaalde boeken en tijdschriften die U
bespreekt ook kunnen gaan lezen. Verstop ze niet in privéwoningen.
4. Start een rubriek Lezersbrieven.
5. Staak uw uitzichtloze zoektocht naar de auteur van Reinaert I. U maakt zich
langzamerhand belachelijk bij een aantal mensen.
Met oprechte vossengroet,
Theo Penneman
Tiecelijn, 20, 2007