advies - ACVZ

Bij het besluit tot uitzetting moet rekening worden gehouden met het feit of het besluit
niet bezwarende gevolgen heeft vanwege onder ander de band met Denemarken, de
duur van verblijf in Denemarken, persoonlijke omstandigheden en dergelijke, zie hiervoor
artikel 26.
Tegen een administratieve beschikking tot uitzetting op grond van de artikelen 24-25b
kan bezwaar worden gemaakt bij het Ministerie van Binnenlandse Zaken conform artikel
46 tweede lid. Dit gebeurt echter zelden.
Duitsland kent geen specifieke maatregelen voor het uitzetten van strafrechtelijk veroordeelde
illegalen omdat daar een volledige scheiding tussen het strafrecht en het
bestuursrecht bestaat. Zie overigens onder 3.3.4.
Uitzetting van strafrechtelijk veroordeelde illegalen vindt in Frankrijk plaats wanneer de
rechter een ongewenstverklaring heeft uitgesproken of de Minister van Binnenlandse
Zaken/ prefect een uitzettingsbesluit heeft genomen. De ongewenstverklaring is gerelateerd
aan bepaalde delicten. Het uitzettingsbesluit is gerelateerd aan ernstig gevaar voor
de openbare orde, absolute noodzaak of gevaar voor de nationale veiligheid van de Staat.
Alleen minderjarigen en personen met de Franse nationaliteit genieten absolute bescherming
tegen uitzetting.
In 1998 werden 6256 ongewenstverklaringen uitgesproken (illegaal verblijf: 4600;
drugsdelict: 1284; overig: 372);van 6331 ongewenstverklaringen werd de uitvoering in
gang gezet; een aantal van 2534 werd in dat jaar ten uitvoer gelegd (illegaal verblijf: 1556;
drugsdelict: 819; overig: 159). Het aantal uitzettingsbesluiten bedroeg in dat jaar 636; van
851 besluiten werd de uitvoer in gang gezet; 535 uitzettingsbesluiten werden in 1998 ten
uitvoer gelegd.
Vreemdelingen kunnen uit het Verenigd Koninkrijk worden uitgezet of terstond worden
verwijderd. De laatste mogelijkheid is een administratieve procedure die geen mogelijkheid
geeft voor een bezwaar met schorsende werking.
Uitzetting is een proces dat bestaat uit twee fasen. De eerste fase bestaat uit het formele
besluit tot uitzetting door de Minister van Binnenlandse Zaken (Home Secretary) waartegen
bezwaar mogelijk is en de tweede fase is het uiteindelijk maken van het uitzettingsbevel.
In de eerste fase moet rekening worden gehouden met de omstandigheden
van het geval zoals, leeftijd, duur van verblijf in het Verenigd Koninkrijk, binding met
Verenigd Koninkrijk en huiselijke omstandigheden. Uitzetting op grond van bedreiging
van de openbare orde en veiligheid van de Staat geeft de mogelijkheid aan de Minister
om toch vreemdelingen uit te zetten die niet veroordeeld zijn door de rechtbank maar als
een gevaar worden gezien. Strafrechtelijk veroordeelde vreemdelingen kunnen op twee
manieren uitgezet worden. In eerste instantie kan de rechtbank bij de veroordeling de
aanbeveling geven betrokkene uit te zetten (de straf moet wel mede detentie behelzen)
waarna de Minister hierover de eindbeslissing neemt. De tweede mogelijkheid is een
initiatief van de Minister waarin verwijdering ‘conductive to the public good’ wordt
geacht. De eerste manier geeft geen mogelijkheid tot bezwaar onder de immigratie wetgeving.
Indien de rechtbank geen aanbeveling tot uitzetting doet neemt dat niet weg dat
de Minister niet zelf het initiatief tot uitzetting kan nemen.
3.4.4 Bijzonderheden
Duitsland heeft de mogelijkheid om vreemdelingen die zich in strafrechtelijke detentie
bevinden vervroegd in vrijheid te stellen in verband met terugkeer naar het land van
herkomst. De Duitse autoriteiten stellen dan wel als voorwaarde dat de betrokken
vreemdeling Duitsland onmiddellijk en gecontroleerd verlaat en zich niet meer op Duits
grondgebied begeeft. De duur van dit verbod is afhankelijk van de door de rechter opge-
40