advies - ACVZ

matieke vertegenwoordiging vervangende reisdocumenten in het vooruitzicht heeft
gesteld.
Deze in artikel 59, tweede lid Vreemdelingenwet genoemde vorm van bewaring, waarvoor
het niet nodig is dat er aanwijzingen zijn dat de vreemdeling zich aan uitzetting zal
onttrekken, dient ertoe om te voorkomen dat een vreemdeling die tijdig en goed gedocumenteerd
is zich alsnog aan uitzetting zal onttrekken.
In dit verband gaat het om vreemdelingen die illegaal in Nederland verblijven of personen
die een afwijzende beslissing op hun aanvraag hebben gekregen. Om te voorkomen
dat ook vreemdelingen die eerder rechtmatig verblijf in Nederland hadden door deze
maatregel getroffen zouden kunnen worden geldt de maatregel niet voor vreemdelingen
die eerder op grond van artikel 8, aanhef en onder a tot en met e (verblijfsvergunning
bepaalde en onbepaalde tijd, gemeenschapsonderdanen), en onder l (verblijfsrecht op
grond van Associatiebesluit EEG/Turkije) van de Vreemdelingenwet, rechtmatig in
Nederland hebben verbleven. Omdat in deze gevallen de daadwerkelijke uitzetting
binnen redelijke termijn te realiseren is, is deze vorm van vrijheidsontneming beperkt in
duur, maximaal vier weken (artikel 59, vierde lid Vreemdelingenwet).
5.3.3.2 Het belang van de nationale veiligheid
In de meeste gevallen waarbij bewaring wordt overwogen, zal de maatregel gebaseerd
zijn op het belang van de openbare orde en niet op het belang van de nationale veiligheid
(bijv. spionage, terroristische activiteiten) betreffen. Indien er aanleiding is inbewaringstelling
op deze laatste grond te baseren, kan dat alleen na een bijzondere aanwijzing van
de Minister van Justitie.
5.3.3.3 Het niet of niet langer toepassen van bewaring
Gronden om de vreemdelingenbewaring niet of niet langer toe te passen kunnen zijn:
a. betrouwbaar te achten particulieren of instanties stellen zich schriftelijk garant voor de
onderbrenging van de vreemdeling gedurende de tijd dat nog over diens uitzetting moet
worden beslist of verwijdering nog niet kan worden geëffectueerd;
b. er bestaat geen uitzicht op dat de vreemdeling verwijderd kan worden;
c. de vreemdeling heeft aantoonbaar een vaste woon- of verblijfplaats in Nederland;
d. er kan een lichter middel toegepast worden (bijv. meldingsplicht)
Bewaring mag bovendien niet worden toegepast uitsluitend op basis van overwegingen
van algemene aard. De bewaring moet gerelateerd zijn aan feiten en/of omstandigheden
die betrekking hebben op de persoon van de vreemdeling. Steeds zal een zorgvuldige
afweging moeten plaatsvinden tussen het belang van de openbare orde of van de nationale
veiligheid en het individuele belang van de vreemdeling (zie ook 5.3.5 duur bewaring).
Een onjuiste afweging van belangen kan krachtens artikel 96 Vreemdelingenwet
grond opleveren voor de opheffing van de bewaring of een wijziging van de wijze van
tenuitvoerlegging daarvan door de rechtbank.
5.3.3.4 Bewaring van vreemdelingen van wie de uitzetting te verwachten is
Artikel 59, eerste lid, aanhef en onder b Vreemdelingenwet biedt de mogelijkheid tot het
in bewaring stellen van vreemdelingen die een aanvraag tot het verlenen (verlengen) van
een verblijfsvergunning voor (on)bepaalde tijd regulier of asiel indienen/ingediend hebben
en van wie in afwachting van de beslissing daarop de uitzetting achterwege blijft
(artikel 8, aanhef en onder f en g Vreemdelingenwet). Voor de procedure tot inbewaringstelling
van deze vreemdelingen wordt verwezen naar paragraaf 5.3.4.
5.3.3.5 Asielzoekers in bewaring
Het toepassen van bewaring bij vreemdelingen die een aanvraag tot het verlenen van een
verblijfsvergunning asiel in willen dienen of ingediend hebben dient zo beperkt moge-
68