StAB Jurisprudentietijdschrift 2013, 1

30 Milieu/natuur/water
2. Procesverloop
Bij besluit van 3 augustus 2011 heeft verweerder aan
eiseres een last onder dwangsom opgelegd waarbij is
aangegeven dat eiseres met onmiddellijke ingang een
einde dient te maken aan de overtreding van voorschrift
1.4.1. van de op 22 november 2010 aan eiseres ver-
leende milieuvergunning krachtens de Wet milieubeheer
door geen bedrijfsactiviteiten (op- en overslag en bewer-
king van spoorwegballast) te doen plaatsvinden buiten de
bedrijfstijden die op grond van deze vergunning zijn toege-
staan. Indien door verweerder geconstateerd wordt dat
eiseres nog steeds (of opnieuw) handelt in strijd met de
lastgeving, zal een dwangsom worden verbeurd van
€ 2.500 per etmaal waarin de inrichting buiten de toege-
stane bedrijfstijden in werking is, met een maximum van
€ 15.000.
Bij het in rubriek 1 aangeduide besluit heeft verweerder
het daartegen gemaakte bezwaar ongegrond verklaard
en de last gehandhaafd.
(…)
3. Relevante overwegingen
Artikel 1.2, eerste lid, aanhef en onder e, van de Invoe-
ringswet Wet algemene bepalingen omgevingsrecht
(IWabo) bepaalt dat een vergunning of ontheffing als
bedoeld in artikel 8.1 van de Wet milieubeheer (Wm), die
onmiddellijk voor het tijdstip van inwerkingtreding van
artikel 2.1, eerste lid, van de Wet algemene bepalingen
omgevingsrecht (Wabo) van kracht en onherroepelijk is,
voorzover voor de betrokken activiteit een omgevingsver-
gunning als bedoeld in artikel 1.1 van die wet is vereist,
gelijkgesteld wordt met een omgevingsvergunning voor
de betrokken activiteit.
Ingevolge artikel 1.2, tweede lid, aanhef en onder c van
de IWabo blijft het recht zoals dat gold onmiddellijk voor
het tijdstip van inwerkingtreding van artikel 2.1 van de
Wabo van toepassing op een vergunning of ontheffing als
bedoeld in het eerste lid (...) die nog niet onherroepelijk
is.
Ingevolge artikel 1.2, derde lid, aanhef en onder a, van
de IWabo, wordt in de gevallen als bedoeld in het tweede
lid een vergunning of ontheffing gelijkgesteld met een
omgevingsvergunning voor de betrokken activiteit.
Ingevolge artikel 1.6 van de IWabo, voor zover hier van
belang, blijft, indien vóór het tijdstip waarop de Wabo in
werking treedt met betrekking tot een activiteit als bedoeld
in die wet een beschikking tot oplegging van een last onder
dwangsom is gegeven, het onmiddellijk voor dat tijdstip
ten aanzien van een zodanige beschikking geldende recht
van toepassing tot het tijdstip waarop de beschikking
onherroepelijk wordt.
De betrokken last is van na 1 oktober 2010 zodat daarop
de Wabo van toepassing is en de rechtbank bevoegd is
over een geschil ter zake te oordelen. De last is evenwel
gebaseerd op een overtreding van een ten tijde van de
oplegging van die last alswel ten tijde van de beslissing
op bezwaar nog niet onherroepelijke milieuvergunning, in
het bijzonder voorschrift 1.4.1 daarvan. Dit voorschrift is
ook nimmer onherroepelijk geworden, omdat de Afdeling
bestuursrechtspraak van de Raad van State (hierna: de
Afdeling) bij uitspraak van 1 augustus 2012, met nummer
201012872/1/A4, dit voorschrift heeft vernietigd. Echter,
gelet op vaste rechtspraak van de Afdeling, zie onder
meer een uitspraak van 1 juli 2009, LJN: BJ1126, is het
besluit tot opleggen van een last onder dwangsom niet
een aan de milieuvergunning verbonden rechtsgevolg
zodat met de vernietiging van het betrokken voorschrift
niet reeds daarom de daarop gebaseerde last onder
dwangsom onrechtmatig is. Ten tijde van het opleggen
van die last en het in bezwaar in stand laten van die last
was het betrokken voorschrift in werking getreden, zodat
een dergelijk voorschrift, zo volgt uit voormelde recht-
spraak van de Afdeling, op dat moment dient te worden
nageleefd. Niet gebleken is immers dat het voorschrift
door de Voorzitter van de Afdeling is geschorst.
Het voorgaande betekent dat de rechtbank van oordeel
is dat de stelling van eiseres dat het betrokken voorschrift
nadien door de Afdeling is vernietigd, nog niet maakt dat
verweerder ten tijde hier van belang reeds daarom niet
op grond van dat voorschrift een last aan eiseres mocht
opleggen.
Namens eiseres is verder betoogd dat verweerder, gelet
op de omstandigheden van dit geval, niet in redelijkheid
een last onder dwangsom heeft kunnen opleggen.
StAB 1 / 2013