StAB Jurisprudentietijdschrift 2013, 1

80 Ruimtelijke ordening
De Afdeling overweegt dat in deze omstandigheid echter
geen aanleiding wordt gevonden om de rechtsgevolgen
van de plandelen die voorzien in de aanleg van de Ver-
lengde Regulusweg niet in stand te laten en overweegt
hiertoe als volgt.
20.6. Ingevolge artikel 5.12, vijfde lid, van de Wet milieu-
beheer, kort weergegeven en voor zover hier van belang,
worden in het programma geen besluiten opgenomen
indien het aannemelijk is dat deze besluiten een overschrij-
ding of verdere overschrijding van een geldende grens-
waarde tot gevolg hebben op het tijdstip waarop, met
toepassing van het uitstel als bedoeld in artikel 22 van
richtlijn 2008/50/EG, aan de in bijlage 2 opgenomen
grenswaarden voor zwevende deeltjes (PM10) en stikstof-
dioxide (NO2) moet worden voldaan.
Ingevolge het twaalfde lid, voor zover hier van belang,
kunnen bestuursorganen die het aangaat, na een daartoe
strekkende melding aan de minister van VROM (thans:
Infrastructuur en Milieu), een of meer in het eerste lid
bedoelde programma genoemde of beschreven maatre-
gelen, ontwikkelingen of besluiten wijzigen of vervangen,
of een of meer maatregelen, ontwikkelingen of besluiten
aan het programma toevoegen, indien bij de betreffende
melding aannemelijk wordt gemaakt dat die gewijzigde,
vervangende of nieuwe maatregelen, ontwikkelingen of
besluiten per saldo passen binnen of in elk geval niet in
strijd zijn met het programma.
20.7. In zijn brief van 30 juni 2011 heeft de raad aange-
geven dat hij het verkeersmodel inclusief Verlengde
Regulusweg ten behoeve van de Monitoringstool NSL heeft
aangeleverd. De Afdeling stelt vast dat de Verlengde
Regulusweg inmiddels als project 1505 in de Monito-
ringstool is opgenomen. Dit bezien in samenhang met de
bepaling van artikel 5.16, eerste lid, aanhef en onder d,
samen met het tweede lid, onder c, van de Wet milieube-
heer, leidt tot het oordeel dat indien het bestemmingsplan
thans zou worden vastgesteld, een afzonderlijk onderzoek
naar de gevolgen van de Verlengde Regulugsweg voor de
luchtkwaliteit niet behoeft te worden uitgevoerd.
Nu het uitgevoerde luchtkwaliteitsonderzoek niet ten
grondslag is gelegd aan het bestemmingsplan en slechts
van belang was in het kader van het alternatievenonder-
zoek van de transformatie die thans geen doorgang meer
zal vinden, overweegt de Afdeling dat de daartegen naar
voren gebrachte bezwaren niet meer aan de orde hoeven
te komen.
20.8. Exploitatiemaatschappij Hoeksche Waard en Trans-
portbedrijf Van Vliet hebben bezwaren naar voren gebracht
tegen het NSL. Zo zijn er volgens hen in het NSL maatre-
gelen opgenomen waarvan de uitvoering niet vaststaat en
is niet duidelijk of de voorgestelde maatregelen voldoende
zijn om de grenswaarden voor de luchtkwaliteit te halen.
20.9. In de uitspraak van 31 maart 2010 in zaak nr.
200900883/1/H1 heeft de Afdeling overwogen dat een
exceptieve toetsing van het NSL-besluit aan artikel 5.12
van de Wet milieubeheer mogelijk is. In het verlengde
daarvan moet worden geoordeeld dat eveneens een
exceptieve toetsing van de gemelde wijzigingen van het
NSL met toepassing van artikel 5.12, twaalfde lid, mogelijk
is.
Gelet op de aangevoerde beroepsgronden komt de
exceptieve toetsing, gezien de eisen die in artikel 5.12,
eerste en vijfde lid, van de Wet milieubeheer aan het NSL
zijn gesteld, in dit geval erop neer dat moet worden
beoordeeld of het NSL na opname van de Verlengde
Regulusweg, gericht is op het bereiken van de grenswaar-
den en of aannemelijk kon worden geacht dat deze
opname geen overschrijding of verdere overschrijding van
de grenswaarden voor stikstofdioxide en zwevende deel-
tjes (PM10) veroorzaakt.
20.10. In dit verband overweegt de Afdeling dat het NSL
ingevolge artikel 5.12 van de Wet milieubeheer gericht
moet zijn op het bereiken van de in bijlage 2 van die wet
opgenomen grenswaarden. De Wet milieubeheer voorziet
via de in artikel 5.14 geregelde jaarlijkse rapportages over
de voortgang en uitvoering van het programma, en de in
artikel 5.12, tiende lid, opgenomen bevoegdheid om het
programma aan te passen indien deze rapportages daar-
toe aanleiding geven, in een systeem waarbij het pro-
gramma gericht blijft op het bereiken van de grenswaar-
den. Uit deze systematiek volgt naar het oordeel van de
Afdeling dat het enkele feit dat de uitgangspunten die bij
het opstellen van het programma zijn gebruikt gedurende
de looptijd van het programma mogelijkerwijs bijstelling
behoeven, niet meebrengt dat het programma in strijd is
met artikel 5.12 van de Wet milieubeheer. Wanneer geen
adequate uitvoering wordt gegeven aan de in artikel 5.14
bedoelde jaarlijkse rapportages en de mogelijkheid om
StAB 1 / 2013