Het verhaal van twee steden - files.slau.nl
Het verhaal van twee steden - files.slau.nl
Het verhaal van twee steden - files.slau.nl
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
schreven worden. Wie de professoren geloofde, hoorde hoe een<br />
rijk <strong>van</strong> duizend jaar in de steigers werd gezet.<br />
De autorit, ze had hem in gedachten al tientallen malen overgedaan.<br />
Een ritje <strong>van</strong> niks, hooguit een half uur, maar goed voor<br />
een flink aantal slapeloze nachten. De <strong>twee</strong> Gestapo-mannen,<br />
jongens nog eige<strong>nl</strong>ijk, hadden zwijgend naast en voor haar gezeten.<br />
Ze keken haar niet aan, vroegen haar niets, ze zagen eruit<br />
alsof ze zo uit een winkel kwamen waar je Gestapo-spullen kon<br />
kopen. Met jassen die glommen, riemen die glommen, schoenen<br />
die glommen, pistolen die glommen. Daar stond tegenover<br />
dat hun autootje oud was en naar sigaretten stonk. De chauffeur<br />
vond het kennelijk stoer om de bochten scherp te nemen.<br />
Emma moest zich telkens vastgrijpen en raakte soms de arm <strong>van</strong><br />
haar begeleider aan. Dahlems lanen leenden zich goed voor het<br />
bochtenwerk. Falkenried, links In der Halde, rechts Am Hirschsprung,<br />
hop rechts de Dohnenstrasse op. Zouden ze expres de<br />
Dohnenstrasse hebben genomen, zouden ze geweten hebben<br />
dat Himmlers huis daar stond? Even langs de baas scheuren?<br />
Ze kenden de weg precies, reden binnendoor en kwamen op de<br />
Lintze Allee uit. Full speed naar hun rovershol.<br />
Emma voelde zich opgepakt als een misdadiger, al deed<br />
ze of ze naar een afspraak werd gebracht. Deze jongens zouden<br />
niets aan haar merken. Ze tuurde belangstellend uit het<br />
raampje, keek eens achterom, draaide haar hoofd <strong>van</strong> links naar<br />
rechts, klapte haar tas eens rustig open. De gebaren <strong>van</strong> ontspanning,<br />
<strong>van</strong> een dagje uit. Van onmacht en angst, maar dat<br />
wist zij alleen. Ze moest haar opkomende paniek koste wat kost<br />
onder controle houden. Onbegrijpelijk hoe de stad alweer functioneerde<br />
na de reeks zware bombardementen, alsof er niets<br />
gebeurd was. <strong>Het</strong> verkeer even druk als altijd, bussen, trams,<br />
karren, auto’s en onbestemde stromen mensen op de trottoirs.<br />
Ze zag dat het torentje met de vijf klokken op de Potsdamer<br />
Platz, waar ze vroeger niet ver <strong>van</strong>daan woonde, nog intact was.<br />
De klokken werkten zelfs, op de <strong>twee</strong> die ze kon zien was het<br />
111
Change language