Het verhaal van twee steden - files.slau.nl
Het verhaal van twee steden - files.slau.nl
Het verhaal van twee steden - files.slau.nl
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Holland 1883 (fragment)<br />
Ramalho Ortigão<br />
Vertaling: M. de Jong<br />
Utrecht en Leiden zijn de voornaamste centra <strong>van</strong> studie en wetenschap.<br />
De geografische ligging <strong>van</strong> Utrecht heeft deze stad in<br />
handel en industrie een voorsprong gegeven die zij weliswaar niet<br />
geheel verloren heeft, maar die in de loop der jaren toch veel verminderd<br />
is. Zo wordt het beroemde fluweel, waaraan Utrecht zijn<br />
naam gegeven heeft, nog wel in andere plaatsen, maar niet langer<br />
in Utrecht gefabriceerd. De stad is <strong>van</strong> een angstvallige zindelijkheid,<br />
met rechte, brede straten, en met grachten doorsneden,<br />
waarover het lover <strong>van</strong> oude bomen zijn stille schaduw werpt. Die<br />
grachten hebben hier een bijzondere vorm: zij zijn diep, met hoge<br />
wallen, zoals de Seine in Parijs, en aan beide zijden vindt men woningen<br />
die aan het water liggen als aan een straat en waar<strong>van</strong> het<br />
dak de bestrating <strong>van</strong> de kade vormt. Deze stad kwam mij eenzelviger,<br />
stiller en triester voor dan de andere Hollandse <strong>steden</strong>. Geen<br />
enkele wagen, rijtuig of paard in de verlaten straten, waar de voetstappen<br />
hol klinken, waar de melancholieke, verveelde atmosfeer<br />
<strong>van</strong> een oude kloostergalerij schijnt te hangen.<br />
Utrecht doet inderdaad denken aan een geweldig klooster,<br />
een stad <strong>van</strong> monniken en nonnen.<br />
Een paar puriteinse jongemeisjes gaan mij voorbij. Zij gaan<br />
naar de kerk of komen er <strong>van</strong>daan. Zij lopen langzaam, met neergeslagen<br />
ogen, de armen tegen het lichaam gedrukt, de handen<br />
over het middel gekruist. Zij zijn blond en bleek; iets <strong>van</strong> de mystieke<br />
ontroering <strong>van</strong> de Margaretha der Germaanse legende schijnt<br />
in haar wezen te trillen. Zij doen mij denken aan een calvinistische<br />
transpositie <strong>van</strong> de Andaluzische vroomheid: het Vesper luidt, de<br />
Sevillaanse meisjes gaan ter kerke, de rozenkrans om de polsen,<br />
het geborduurde zitbankje aan de arm, de mantilla over de schouders,<br />
de kousen zichtbaar in haar lage schoentjes, en <strong>twee</strong> anjers<br />
in het haar. Zo gaan zij knielend zuchten voor het retabel der Allerheiligste<br />
Maagd.<br />
63