Het verhaal van twee steden - files.slau.nl

Souvenir from Lisbon
António Lobo Antunes
vertaling Harrie Lemmens
Wat zou ik verloren hebben in de Rua dos Baldaques? Ik ken die
straat nauwelijks
(af en toe rijd ik er met de auto doorheen)
en toch, ik weet niet waarom, heb ik nergens anders die zekerheid
dat er iets weg is, die twijfel, die zin mijn handen in mijn
jaszakken te steken en mezelf af te tasten, die rappe handpalmen
over mijn jack, die vage onrust, dat voorgevoel dat ik iets mis zonder
te weten wat, misschien geen dingen
(sleutels, portemonnee, bril)
misschien iets wat geen ding is, ergens waar ik naar had
moeten kijken en niet naar heb gekeken, wat ik zou moeten voelen
en niet voel, twee hoog op een hoek hangt een mevrouw wasgoed
op aan een lijn, met haar handen boven haar hoofd alsof ze een
onzichtbare kruik vasthoudt, maar dat is het niet, een oude man
praat op de stoep tegen een blinde hond
(ik heb altijd gedacht dat blinden van spiegels houden, dat
ze voor spiegels blijven staan en zichzelf door het glas heen bekijken)
dus een oude man praat op de stoep tegen de blinde hond en
dat is het ook niet, ik ga rechtsaf, de Rua dos Baldaques is weg en
uiteindelijk was het misschien toch de mevrouw van twee hoog op
de hoek, misschien was het de oude man, omdraaien
(er zat drie dagen lang een vlinder op de spiegel van de kaptafel
van mijn moeder, de derde dag viel hij dood op de parfumflesjes,
dat was god weet hoe lang geleden en nog steeds vraag ik
me af of zijn spiegelbeeld eerder is doodgegaan dan hijzelf)
terugrijden, opnieuw de straat in, maar de mevrouw is weg
van het balkon, de oude man wacht tot de hond uitgeroken is aan
een goot, de wolken van de ogen van de hond schuiven over me
heen en vergeten me
51