Het verhaal van twee steden - files.slau.nl

om met een geel spiralende metalen strip eromheen geschroefd.
‘En wat doet die bom hier?’ vraag ik. ‘Dat is een pen, de vulpen
waarmee de dichter schreef,’ duidt hij het voorwerp, en dan zie ik
het, aan de onderzijde van de bom steekt een pennetje uit.
In zijn geheel verduisterde slaapkamer heeft weer een andere kunstenaar
blacklights op de vloer gelegd en met fluorescerende verf
beschilderde doeken met een sterrenhemel erop. Er staat een oud
bed, niet zijn bed. Je zou er de slaap ook niet vatten. Men vindt er
het kastje waaraan hij in een vlaag van inspiratie zijn dertig belangrijkste
verzen schreef. ‘Regelmatig barsten bezoekers hier in tranen
uit,’ vertelt de directeur trots, hij kijkt me onderzoekend aan, maar
er komt niets. Ik zal de leuning desondanks de rest van de dag op
mijn linkerhand voelen nagloeien.
Gebit
De stad oogt als het gebit van een zware roker die zijn hele leven
heeft gezopen: afgebrokkeld, aangeslagen, hele stukken half ingestort
of helemaal verdwenen. In een kapotgeslagen raamkozijn
troont een duif, de ruimte achter de duif geeft een ondergekakt
kantoor prijs: halfvergane ordners staan volgescheten in het gelid,
even schoonmaken en je kunt opnieuw beginnen. Wel het raam
gesloten houden, voortaan.
Bairro Alto
Een vent valt van zijn kruk en wordt door de ober geroutineerd
rechtop gehesen, terug op zijn plek, achter zijn halve liter bier,
waaraan hij zich vastgrijpt als een drenkeling aan een reddingsboei.
Even tevoren heeft hij de drie muzikanten die zijn publiek
vormen ook van drank voorzien, nu draait hij zich naar de enige
andere bezoekers om, dat zijn wij, hij probeert een gesprek aan te
knopen. Wat of dat wij willen drinken. Nu even niks. We hebben
zojuist een caiparinha besteld en kregen elk een plastic beker van
een halve liter limonade, on the spot gemengd met ontzettend veel
rum, en dat was de kleinste variant voorradig. Mario werkt bij een
bank of heeft daar gewerkt, ooit, in betere tijden, toen zijn vrouw
nog niet van hem wilde scheiden, hij zijn kinderen nog mocht
34