Het verhaal van twee steden - files.slau.nl

(dag hond)
de Rua dos Baldaques lijkt te waggelen, met de ene stoep
in de zon en de andere in de schaduw doet ze me denken aan die
kreupele schepsels die lopen op verschillende schoenen
(de vlinder van mijn moeders kaptafel trilde af en toe met
zijn vleugels)
ik zie een winkeltje dat even goed een restaurant kan zijn
als een fourniturenzaak, wazige vlekken en radiomuziek, in het
ruitvormige stukje hemel boven de daken heeft iemand een duif
getekend
twee duiven
heeft iemand met kleurpotloden een duif getekend, roerloos,
stil, zelfs het wasgoed aan de lijn, een
twee duiven, de tweede slechter getekend dan de eerste
roerloos, stil, zelfs het wasgoed aan de lijn, de sfeer van een
ansichtkaart
Souvenir from Lisbon
om aan de kant zonder huizen te beschrijven en naar de familie
thuis te sturen, moet je zien hoe klein Lissabon is, hoe armoedig
en zonder bomen, let op die man daar, waar ik een pijltje
bij heb gezet, op zoek naar wat hij verloren heeft in de Rua dos
Baldaques, en die blinde hond, en dat winkeltje dat even goed een
restaurant kan zijn als een fourniturenzaak, en die duif
twee duiven
die zo meteen wegvliegen van de foto, je kunt de populieren
van het kerkhof verderop zowat zien door een huivering in de
muren, het is niet de weerspiegeling van het water van de Taag, het
zijn kalkstenen engelen die huilen
Rua dos Baldaques, Lisbonne
let op de vlinder tussen de parfumflesjes, als je zijn vleugels
aanraakt blijft er gelig stof aan je vingers plakken, mijn moeder
pakte hem vast met duim en wijsvinger, liet hem in de tuin vallen
en was verbaasd dat zijn beeld nog altijd in de spiegel zat, de oude
man keek weg van de blinde hond om haar te groeten
‘Madame’
terwijl hij met traag ontzag zijn pet afnam, mijn moeder is
52