26.09.2013 Views

Het verhaal van twee steden - files.slau.nl

Het verhaal van twee steden - files.slau.nl

Het verhaal van twee steden - files.slau.nl

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

Nachttrein naar Lissabon (fragment)<br />

Pascal Mercier<br />

Aan de hemel had zich een dunne witte sluier uitgebreid die de<br />

glans <strong>van</strong> het zo<strong>nl</strong>icht deed vervagen. De zaak <strong>van</strong> de opticien lag<br />

in de buurt <strong>van</strong> de veerpont over de Tejo. César Santaréms norse<br />

gezicht klaarde op toen Gregorius hem zei wie hem had gestuurd.<br />

Hij keek naar het recept, woog de bril die Gregorius hem had aangereikt<br />

in zijn hand en zei toen in gebroken Frans dat je de glazen<br />

ook <strong>van</strong> lichter materiaal kon maken en in een lichter montuur<br />

kon zetten.<br />

Dat was binnen korte tijd de <strong>twee</strong>de keer dat iemand het<br />

oordeel <strong>van</strong> Konstantin Doxiades in twijfel trok en Gregorius<br />

kreeg het gevoel dat het leven dat hij tot dusver had geleid <strong>van</strong> hem<br />

werd afgepakt, een leven dat, zolang hij zich kon herinneren, een<br />

leven met een zware bril op zijn neus was geweest. Onzeker paste<br />

hij het ene montuur na het andere en liet zich ten slotte door de<br />

assistente <strong>van</strong> Santarém, die alleen Portugees sprak en praatte als<br />

een waterval, tot een dun, roodachtig montuur verleiden dat hij<br />

voor zijn brede, hoekige gezicht eige<strong>nl</strong>ijk veel te modern en chic<br />

vond. Op weg naar de Bairro Alto, waar het antiquariaat <strong>van</strong> Júlio<br />

Simões lag, zei hij telkens weer tegen zichzelf dat hij de nieuwe bril<br />

als reservebril kon gebruiken en hem helemaal niet hoefde te dragen,<br />

en toen hij eindelijk voor het antiquariaat stond had hij zijn<br />

evenwicht alweer hervonden.<br />

Senhor Simões was een tanige man met een scherpe neus<br />

en donkere ogen waaruit een sprankelende intelligentie sprak. Mariana<br />

Eça had hem gebeld en hem verteld waar het om ging. Heel<br />

Lissabon, dacht Gregorius, scheen druk bezig te zijn hem aan te<br />

kondigen en aan iemand anders over te dragen, je kon bijna spreken<br />

<strong>van</strong> een rondedans <strong>van</strong> aankondigingen, hij kon zich niet herinneren<br />

ooit iets dergelijks te hebben meegemaakt.<br />

Cedros vermelhos - een uitgeverij met die naam, zei Simões,<br />

was hij in de dertig jaar dat hij in het boekenvak zat nooit tegengekomen,<br />

dat wist hij heel zeker. Um ourives das palavras - nee,<br />

47

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!