Voedselveiligheid: tot welke prijs - Favv

38
3.4.1 Bijdragen/argumenten van referentiepersonen bij casus ‘Residuen van antibiotica
in een kippeëi?’
Bijdrage aan de probleemdefi nitie
• Een duidelijke omschrijving van het onderscheid tussen preventief en curatief optreden met
antibiotica.
• Aangeven van onderscheid tussen de rol van burger en die van de wetenschapper. De lage concentratie
aan antibiotica is o.k. voor de wetenschappers maar is dit voor jullie als consument
aanvaardbaar?
• Op vraag van een burger wordt kort ingegaan op de noodzaak om antibiotica te gebruiken bij
het kweken van kleine biggetjes (stress). Een korte toelichting omtrent de zoektocht naar alternatieven
en de verplichting een ‘lastenboek’ aan te leggen.
• Aanscherpen van de probleemstelling: ‘Zouden we toch geen duizendste antibiotica toelaten?’
• Korte toelichting bij de procedure die een producent van deze middelen moet volgen. Hij moet
een uitgebreid dossier voorleggen aan de wetenschappers. En nadruk leggen op het feit dat
het hier steeds om een positieve (als veilig bevonden) lijst aan middelen gaat.
• Aangeven van volgende bedenking: de sector en de maatschappij hebben zichzelf met een
probleem opgezadeld. Ze hebben een massahysterie laten ontstaan en de reactie daarop is een
normensysteem geweest. Soepelheid waarmee deze normen gehanteerd moeten worden, is
een blijvend aandachtspunt.
• Korte toelichting bij de achtergrond van het probleem. Het probleem heeft zich ook verscherpt
doorheen de tijd juist doordat de analysemethoden veel accurater zijn geworden. De industrie
moet dus ook de tijd krijgen om dit in te bouwen. De vraag blijft wel of het dan nog voor hen
economisch haalbaar is.
• Wijzen op een bijkomend probleem nl. de rigiditeit van de wetgeving tegenover de snelle evoluties
in de maatschappij en nieuwe onderzoeksmethoden. Een wet treedt ook pas in werking na
een lang debat en zal dus altijd achter de feiten aan hollen.
Bijdrage aan het proces van afwegen
• Wijzen op een tegenspraak in wat burgers naar voren brachten nl. het preventief werken wordt
als aanvaarbaar geacht terwijl men het curatief gebruik wil minderen.
• Aanscherpen van de probleemstelling aan de hand van volgend dilemma ‘Kunnen we vlees eten
met een lage antibiotica-gehalte of eten we geen vlees?.’
• Wijzen op de betaalbaarheid van een zeer strikt normensysteem.
• Oproep tot meer vertrouwen in de expert. De vergelijking wordt gemaakt met een dokter waar
we bij gaan als we ziek zijn. We hebben vertrouwen in hem en laten ons behandelen. Een expert
moet ook maken dat we niet ziek worden.
• Een waarschuwing omtrent ‘geen vlees eten’: de risico’s van een drastische verandering in de
voedingsgewoonten zijn misschien groter dan het preventief gebruik van antibiotica.
• Bijkomende bedenkingen/vragen, met name het gebruik van de dierlijke geneeskunde en het
onderscheid tussen intensieve en extensieve veeteelt.