ram213-beschermingsprogramma-archeologie-2013

128
—
12.3.2 Resultaten van het veldwerk
RUG-onderzoekslocatie 1
Het bosperceel waar ‘RUG-onderzoekslocatie 1’
in ligt, is begroeid met sparren, dennen en enkele
berken. De ondergroei bestaat voornamelijk
uit braamstruiken. Op de wallen staan eiken. In
het perceel zijn enkele dierenholen op vondstmateriaal
geïnspecteerd, maar zonder resultaat.
De wallen zijn zeer goed zichtbaar.
In het centrum van het perceel zijn twee kleine
profielkuilen gegraven. Uit de boringen en de
profielputten is gebleken dat het perceel tot
een diepte van 70 cm is verstoord. In de profielen
van de gegraven kuilen was duidelijk te zien
dat het oorspronkelijk bodemprofiel volledig is
gekeerd (afb. 12.7 en afb. 12.8). Deze omkering
is waarschijnlijk het gevolg van ontginningswerkzaamheden,
ergens in het begin van de
twintigste eeuw. De omkering van het bodemprofiel
lijkt in één keer tot stand te zijn gekomen:
we denken dan ook aan een eenmalige
bewerking met een stoomploeg. Deze bewerking
heeft niet geleid tot nivellering van de wallenstructuur:
deze zijn nog zeer goed zichtbaar
in het bos.
RUG-onderzoekslocatie 2
Het perceel is begroeid met dennen en heeft
weinig lage ondergroei. In het perceel zijn enkele
dierenholen geïnspecteerd, maar dat leverde
geen vondstmateriaal op. Het perceel
sluit aan de oostzijde aan op beschermd monument
45398. Het natuurlijke, naar het noorden
aflopende reliëf zorgt ervoor dat de noordelijke
helling van de walletjes wordt geaccentueerd,
terwijl de zuidelijke helling vrijwel onzichtbaar
is. Door deze situering hebben de walletjes
meer het karakter van graften dan van wallen
rond een veldje. De wallen zijn nog zeer goed
zichtbaar.
Vervolgens heeft de RCE een raai van elf boringen
gezet (nr. 19 t/m 29). De oriëntatie van deze
raai was grofweg noordoost-zuidwest, dat wil
zeggen: haaks op het patroon dat op het AHN
zichtbaar was en zo gericht, dat er een veld, een
wal, een veld, een wal en een veld in de onderzoekslijn
lag (afb. 12.9). In de boringen is ter
hoogte van de veldjes in een lemige, grofzandige
en grindige bodem een holtpodzolprofiel
aangetroffen. Het bodemprofiel is grotendeels
intact, hoewel de bovenste 15 cm (A- en
E-horizont) misschien enigszins zijn gehomogeniseerd.
Dit kan echter ook het gevolg zijn van
de sterke bioturbatie die gebruikelijk is in dit
Afb. 12.7 Gekeerd bodemprofiel ter hoogte van een van de
veldjes (onderzoekslocatie 1: foto Groninger Instituut
voor Archeologie).
Afb. 12.8 Gekeerd bodemprofiel ter hoogte van een van
de wallen (onderzoekslocatie 1: foto Groninger Instituut
voor Archeologie).