ram213-beschermingsprogramma-archeologie-2013

258
—
Afb. 23.4 Overzicht van de in 2002 gereconstrueerde en gerestaureerde Engelse Schans op een satellietfoto uit 2006
(Nijs & Van der Pluijm 2008).
317 Kremer & Koeman 2007; Wagemans &
Van der Kuijl 2007.
318 Loonen & Hubers 2009.
319 Scholte Lubberink 2000.
320 Dorst & Van der Kuijl 2001.
tussenstrook, mogelijk met grond afkomstig van
één of twee wallen. De sporen zijn goed geconserveerd.
Er zijn geen relevante vondsten gedaan.
Eén fragment roodbakkend aardewerk
met oranjerood glazuur kan in de zestiende of
zeventiende eeuw worden gedateerd.
Ten westen van de Friese Schans is een spoor
aangeboord dat samenhangt met de linie.317
Het bevond zich op een diepte tussen 0,50 en
0,80 m -mv.
Ten noorden van het Kwartier van Ernst Casimir
zijn over een lengte van 40 m twee circa 2 m brede
greppels (0,46-0,90 m diep) vrijgelegd. 318 De
sporen bevonden zich op circa 1,25 m -mv. De
parallel lopende greppels liggen op een afstand
variërend van 10,2 tot 11,5 m van elkaar. Er zijn
geen vondsten gedaan.
Geconcludeerd is dat de linie 110 m westelijker
ligt dan op grond van eerder onderzoek werd
verwacht en een iets andere oriëntatie heeft.
Daarnaast zijn onderzoeken uitgevoerd met als
primair doel meer informatie te krijgen over de
linie. Ter plaatse van de nog zichtbare Engelse
Schans zijn boringen gezet.319 De oorspronkelijke
diepte van de gracht varieert van 1,70 tot 2,00 m.
Bevestigd is dat de wallen van de schans zijn opgeworpen
uit grindhoudend zand. Dit gemengde,
geelwitte tot donkerbruine, grindhoudende
zand is afkomstig uit de gracht. De huidige dikte
van het wallichaam is bij de courtines 0,70 tot
0,90 m en bij de bastions 0,90 tot 1,70 m. De
hoofdwal had oorspronkelijk een hoogte van
1,90 m.
Voor het verkrijgen van inzicht in de kwaliteit,
omvang en kenmerken van de Hollandse Schans
is eveneens een booronderzoek uitgevoerd.320