Masterscriptie - NIP

P-E MISFIT EN INNOVATIEF WERKGEDRAG BIJ STUDENTEN. 24
peilt naar de vereiste vaardigheden die nodig zijn om een bepaalde activiteit te
volbrengen terwijl het onderdeel van de ‘abilities’ de eigen competentie gaat nagaan
betreffende het uitvoeren van die activiteit. De items die de D-A fit meten zijn : “Er is
een heel goede overeenkomst tussen de eisen van mijn opleiding en mijn persoonlijke
vaardigheden.”, “Mijn eigen vaardigheden zijn goed aangepast aan de vereisten van
mijn studierichting.” en “Mijn persoonlijke vaardigheden zorgen voor een goede match
met de eisen die mijn studierichting van mij verwacht”. Elk item werd bevraagd deze te
beoordelen op een schaal van 1 (helemaal niet) tot 7 (zeer veel). Er geldt bij de D-A
items dat hoe hoger men scoort, hoe beter de fit is. Hoe lager men scoort, hoe groter de
misfit. Uit de factoranalyse kwam er een één factorstructuur naar voor met een
betrouwbaarheid van .91.
De S-V misfit als onafhankelijke variabele. De S-V misfit werd gemeten aan
de hand van de vragenlijst van Cable & De Rue (2002). Deze vragenlijst werd
aangepast naar de onderwijscontext in plaats van de werkcontext. Taakitems worden
beantwoord zowel in functie van de ‘supplies’ als van ‘values’ om zo de S-V misfit te
achterhalen. Elk item bevat dus beide componenten. Het onderdeel van de ‘supplies
peilt naar hoeveel men elke activiteit dient uit te voeren in hun studie terwijl het
onderdeel ‘values’ nagaat hoeveel men elke activiteit wenst in de studie. De S-V items
zijn : “Er is een goede match tussen wat mijn opleiding mij aanbiedt en wat ik zoek in
een studierichting”, “De eigenschappen in een opleiding waar ik naar op zoek ben,
worden zeer goed vervuld door mijn huidige studierichting.” en “De studierichting die
ik momenteel volg, geeft me alles wat ik verwacht van een opleiding.” Elk item werd op
7-puntenschaal beoordeeld. Hoe hoger de somscore op deze schaal, hoe beter de fit. Hoe
lager men scoort, hoe groter de misfit. Uit de factoranalyse bleek dat de S-V fit een één
factorstructuur opleverde met een betrouwbaarheid van .91.
Doeloriëntatie. Het meten van de doeloriëntatie gebeurde aan de hand van de
vragenlijst van Cron et al. (2001). Deze vragenlijst bestaat uit drie dimensies, één die
zich focust op de leeroriëntatie (‘learning’), één die zich op de prestatieoriëntatie
(‘proving)’focust en één die zich focust op een vermijdende oriëntatie (‘avoiding’). De
items hebben betrekking op de persoonlijke doelen van de student. De leeroriëntatie
bestaat uit vier items die verwijzen naar het bijleren (α = .86) (bijvoorbeeld: “Ik heb een
voorkeur voor uitdagende en moeilijke lessen zodat ik veel kan bijleren.”en “Ik ben