Masterscriptie - NIP

More documents

Recommendations

Info

P-E MISFIT EN INNOVATIEF WERKGEDRAG BIJ STUDENTEN. 24 peilt naar de vereiste vaardigheden die nodig zijn om een bepaalde activiteit te volbrengen terwijl het onderdeel van de ‘abilities’ de eigen competentie gaat nagaan betreffende het uitvoeren van die activiteit. De items die de D-A fit meten zijn : “Er is een heel goede overeenkomst tussen de eisen van mijn opleiding en mijn persoonlijke vaardigheden.”, “Mijn eigen vaardigheden zijn goed aangepast aan de vereisten van mijn studierichting.” en “Mijn persoonlijke vaardigheden zorgen voor een goede match met de eisen die mijn studierichting van mij verwacht”. Elk item werd bevraagd deze te beoordelen op een schaal van 1 (helemaal niet) tot 7 (zeer veel). Er geldt bij de D-A items dat hoe hoger men scoort, hoe beter de fit is. Hoe lager men scoort, hoe groter de misfit. Uit de factoranalyse kwam er een één factorstructuur naar voor met een betrouwbaarheid van .91. De S-V misfit als onafhankelijke variabele. De S-V misfit werd gemeten aan de hand van de vragenlijst van Cable & De Rue (2002). Deze vragenlijst werd aangepast naar de onderwijscontext in plaats van de werkcontext. Taakitems worden beantwoord zowel in functie van de ‘supplies’ als van ‘values’ om zo de S-V misfit te achterhalen. Elk item bevat dus beide componenten. Het onderdeel van de ‘supplies peilt naar hoeveel men elke activiteit dient uit te voeren in hun studie terwijl het onderdeel ‘values’ nagaat hoeveel men elke activiteit wenst in de studie. De S-V items zijn : “Er is een goede match tussen wat mijn opleiding mij aanbiedt en wat ik zoek in een studierichting”, “De eigenschappen in een opleiding waar ik naar op zoek ben, worden zeer goed vervuld door mijn huidige studierichting.” en “De studierichting die ik momenteel volg, geeft me alles wat ik verwacht van een opleiding.” Elk item werd op 7-puntenschaal beoordeeld. Hoe hoger de somscore op deze schaal, hoe beter de fit. Hoe lager men scoort, hoe groter de misfit. Uit de factoranalyse bleek dat de S-V fit een één factorstructuur opleverde met een betrouwbaarheid van .91. Doeloriëntatie. Het meten van de doeloriëntatie gebeurde aan de hand van de vragenlijst van Cron et al. (2001). Deze vragenlijst bestaat uit drie dimensies, één die zich focust op de leeroriëntatie (‘learning’), één die zich op de prestatieoriëntatie (‘proving)’focust en één die zich focust op een vermijdende oriëntatie (‘avoiding’). De items hebben betrekking op de persoonlijke doelen van de student. De leeroriëntatie bestaat uit vier items die verwijzen naar het bijleren (α = .86) (bijvoorbeeld: “Ik heb een voorkeur voor uitdagende en moeilijke lessen zodat ik veel kan bijleren.”en “Ik ben
P-E MISFIT EN INNOVATIEF WERKGEDRAG BIJ STUDENTEN. 25 bereid om mezelf in te schrijven in een moeilijke les indien ik er veel kan door bijleren door het te volgen.”). De items van de prestatiedoeloriëntatie verwijzen naar het beter willen presteren in vergelijking met anderen.(bijvoorbeeld: “Ik denk dat het belangrijk is om goeie punten te behalen om zo anderen te tonen hoe intelligent ik ben” en “Het is belangrijk voor mij om te bewijzen dat ik beter ben dan anderen in mijn klas.”). Deze schaal bestaat uit vier items (α =.86). De laatste dimensie, de vermijdende doeloriëntatie (‘avoiding’) bestaat ook uit vier items (α =.86). Voorbeelditems zijn: “Ik zou liever een verslag schrijven over een gekend onderwerp zodat ik kan vermijden er slecht op te scoren” en “Ik laat liever een moeilijk vak vallen dan er een laag cijfer voor te krijgen.” Al deze vragen worden beantwoord via een likertschaal van 1 (helemaal niet mee akkoord) tot 7 (helemaal mee akkoord). Na het uitvoeren van een factoranalyse wordt een drie-factorstructuur teruggevonden. Need for Closure. Voor het meten van dit construct wordt de vragenlijst van Roets & Van Hiel (2011) gebruikt die bestaat uit 15 items. Hun vragenlijst is een herziene versie van de Need for Closure Scale (NFCS) van Kruglanski en Webster (1994) waarbij 42 items worden teruggebracht tot 15 items onderverdeel in vijf dimensies. De eerste dimensie bestaat uit de preferentie voor orde en structuur (bijvoorbeeld : “Ik geniet van een duidelijke en gestructureerde manier van leven.”). De tweede dimensie is de preferentie voor voorspelbaarheid ( bijvoorbeeld : “ Ik heb een hekel aan onvoorspelbare situaties.”). Vervolgens heb je de dimensie vastbeslotenheid, die items bevat zoals bijvoorbeeld: “Ik voel me opgelucht eens ik een beslissing genomen heb.”. De laatste twee dimensies zijn het ongemak om met ambiguïteit om te gaan (bijvoorbeeld: “ Ik hou er niet van als een uitspraak van een persoon op veel verschillende manieren uitgelegd kan worden.”) en closed-mindedness (bijvoorbeeld: “Gewoonlijk overweeg ik niet veel verschillende meningen voor ik mijn eigen opinie vorm.”). In deze studie bedraagt de betrouwbaarheid α=.86 en is dus voldoende hoog. De factoranalyse leverde geen één-factorstructuur op voor deze schaal. Vervolgens werd er een geforceerde factoranalyse uitgevoerd met één factor. Persoonlijk initiatief. Deze variabele werd gemeten aan de hand van vier items uit de zelfgerapporteerde persoonlijk initiatiefschaal (Fay, Frese, Hilburger, Leng & Tag, 1997). De vragenlijst bestaat uit items zoals “Telkens wanneer een kans zich voortdoet dan grijp ik hem” en “Meestal doe ik meer dan van wat mij verwacht wordt”.
Page 1 and 2: UNIVERSITEIT GENT Faculteit Psychol
Page 3 and 4: P-E MISFIT EN INNOVATIEF WERKGEDRAG
Page 29: P-E MISFIT EN INNOVATIEF WERKGEDRAG
Page 71: P-E MISFIT EN INNOVATIEF WERKGEDRAG

Masterscriptie - NIP

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?