Masterscriptie - NIP

P-E MISFIT EN INNOVATIEF WERKGEDRAG BIJ STUDENTEN. 45
Een verandering in de D-A fit van de student zal leiden tot een verandering in het
nemen van persoonlijk initiatief door de student. Eveneens zal een verandering in de S-
V fit van de student zal leiden tot een verandering van het nemen van persoonlijk
initiatief. Een verandering in fit leidt dus tot een verandering in persoonlijk initiatief.
Fay en Frese (2001) stellen het woord proactiviteit centraal in hun definitie van
persoonlijk initiatief. Hiermee wordt bedoeld dat mensen zelf tot actie over gaan in
plaats van een passieve houding aan te nemen. Een assumptie is dat de verandering in
de fitsituatie mensen aanzet om hierop proactief te reageren door middel van persoonlijk
initiatief. Kuhl (1992) stelt ook dat persoonlijk initiatief zal bijdragen tot het uitvoeren
van iemands doelen en ideeën, wat dus ook te maken heeft met het aanpassen aan een
verandering en hierop actief ingrijpen. Verder blijkt uit het onderzoek van Fay et al
(1997) dat persoonlijk initiatief sterk gecorreleerd is met zowel actieve als passieve
copingsmechanismen. Dit kan een aanwijzing zijn dat persoonlijk initiatief ook als
copingsmechanisme wordt aangewend door de student. Deze directe relatie tussen de
twee types fit met persoonlijk initiatief maakt het interessant om eens de directe relatie
van persoonlijk initiatief met innovatief werkgedrag nader te bekijken. Het resultaat
toont een significante relatie aan tussen deze twee variabelen. De doelgerichte en
actiegeoriënteerde focus is gemeenschappelijk aan beide constructen. Ze zijn beide
gericht op het toepassen van productieve, creatieve en actieve strategieën om zo
problemen te overwinnen. Beide zijn proactieve gedragsstrategieën. Proactief gedrag is
het nemen van initiatief om de huidige omstandigheden te verbeteren of om nieuwe
omstandigheden te creëren (Crant, 2000). Interessant is dat er een directe relatie bestaat
met fit en persoonlijk initiatief en dat er ook een directe relatie bestaat tussen
persoonlijk initiatief en innovatief werkgedrag. Er is echter geen directe relatie tussen fit
en innovatief werkgedrag, zelfs niet met persoonlijk initiatief als moderator.
Er werd ook een directe relatie gevonden tussen de D-A fit en creative selfefficacy.
S-V vertoont ook een directe relatie met creative self-efficacy. Een wijziging
in de fitsituatie van de student zal gepaard gaan met een wijziging in de eigen creative
self-efficacy overtuigingen van de student. Deze directe relatie tussen de twee types fit
met creative self-efficacy maakt het interessant om eens de directe relatie na te gaan van
creative self-efficacy met innovatief werkgedrag. Deze relatie is significant. Farmer en
Tierney (2002) stellen dat creative self-efficacy staat voor het hebben van de