Overeenstemming tussen het arbeidsrecht en de ...

DE BEGRIPPEN ‘HANDICAP’ EN ‘GEZONDHEID(STOESTAND)’Het gezondheidsprobleem als oorzaak van de functionele beperking dient principieel te wordenonderscheiden van die beperking. Zodus kan een ziekte die de oorzaak uitmaakt van een mogelijketoekomstige handicap, niet worden gelijkgesteld met een handicap. 66Het Hof van Justitie volgde dus de advocaat-generaal.Het Hof omschrijft een handicap als een “beperking die met name het gevolg is van lichamelijke,geestelijke of psychische aandoeningen en die de deelneming van de betrokkene aan hetberoepsleven belemmert”. Een beperking, zo stelt het Hof verder, kan bovendien slechts als eenhandicap worden opgevat indien het “waarschijnlijk is dat zij van lange duur is”.Het Hof geeft geen verdere uitleg bij zijn keuze.De vaststelling is dus dat de lat voor discriminatieclaims erg hoog wordt gelegd.Op de vraag van de verwijzende rechter of ziekte als zodanig kan worden beschouwd als eenbijkomende discriminatiegrond naast de andere door de Kaderrichtlijn verboden discriminatiegrondenantwoordde het Hof ontkennend.Zoals eerder uiteengezet voorziet de Belgische Discriminatiewet - in tegenstelling tot de Kaderrichtlijn- in twee extra discriminatiegronden om bepaalde gevallen te ondervangen waarvoor hetbegrip handicap te eng zou blijken, namelijk de ‘fysieke eigenschap’ en de ‘huidige of toekomstigegezondheidstoestand’.Hoewel de Discriminatiewet dus een breed vangnet creëert voor verscheidene situaties vanhandicap, gezondheidstoestand en fysieke eigenschap, is de kwalificatie handicap, zoals eerdergezegd, niettemin van erg groot belang, dit in het kader van de zogenaamde redelijke aanpassingen.Deze worden zowel door de Kaderrichtlijn als door de Discriminatiewet verplichtwanneer er sprake is van handicap, en enkel en alleen in dat geval.Valt een chronische ziekte dan ook niet onder de definitie van ‘handicap’ zoals gegeven door hetHof van Justitie? Allicht kan men stellen van wel.In zijn conclusie stelt advocaat-generaal Geelhoed immers dat “een van de kenmerken, waarmeein de literatuur handicaps worden onderscheiden van ziekten, vaak de permanentie van hetfysieke of psychische defect wordt genoemd. Inderdaad biedt dat in de meeste gevallenhouvast. Evenwel, er zijn geleidelijk verlopende ziektes die voor patiënten gedurende eenlangere periode ernstige functieverliezen meebrengen, die hen in hun functioneren zodanigzwaar belemmeren dat zij in het maatschappelijke verkeer niet wezenlijk van ‘blijvend’ gehandicaptenverschillen.” 67Daarenboven stelde hij dat “een ziekte als oorzaak van een mogelijke toekomstige handicap inbeginsel niet met aan handicap kan worden gelijkgesteld. Zij levert derhalve als zodanig geenaanknopingspunt voor een verbod van discriminatie op grond van handicap op als bedoeld inartikel 13 AG juncto Kaderrichtlijn. Dit lijdt enkel uitzondering indien zich tijdens het verloop vande ziekte langdurige of blijvende functionele beperkingen openbaren die als handicaps zijn aante merken. Alsdan zal betrokkene bij een beroep op het verbod van discriminatie op grond vaneen handicap aannemelijk moeten maken dat niet de ziekte zelf, maar wel de daaruit resulterendelangdurige of blijvende beperkingen de eigenlijke grond voor ontslag vormen.” 68666768L.A. GEELHOED, conclusie voor HvJ 16 maart 2006, C-13/05, Chacon Navas, nrs. 75-83.Overweging 63 van de conclusie van advocaat-generaal Geelhoed, http://curia.europa.eu.Randnummer 85, 1 van de conclusie van advocaat-generaal Geelhoed, http://curia.europa.eu.22