Overeenstemming tussen het arbeidsrecht en de ...

REDELIJKE AANPASSINGEN VOOR GEHANDICAPTEN OP DE ARBEIDSMARKTBEGRIP REDELIJKE AANPASSINGDe redelijkheid van de aanpassing moet worden beoordeeld rekening houdend met de context.Redelijke aanpassingen zijn concrete maatregelen genomen door de werkgever om het mogelijkte maken dat een werknemer met een handicap op een evenwaardige wijze kan deelnemen aaneen activiteit binnen de arbeidssfeer. Deze aanpassingen compenseren de negatieve invloedvan een onaangepaste omgeving voor een persoon met een handicap.Het is duidelijk dat niet elke aanpassing als redelijk kan worden beschouwd.In de parlementaire voorbereiding van de Discriminatiewet van 2003 werden enkele beoordelingscriteriavooropgesteld. 123Met behulp van deze kan worden nagegaan of en in welke mate een aanpassing redelijk is.Er moet worden gekeken naar de context, naar degene op wie de verplichting tot invoering vaneen aanpassing rust en naar de reeds bestaande maatregelen.Eerst moet er worden nagegaan of er wel degelijk aanpassingen mogelijk zijn die de individuelegehandicapte persoon effectief in staat zou stellen op evenwaardige wijze aan een welbepaaldeactiviteit te participeren.Niet iedereen is geschikt om elke opdracht tot een goed einde te brengen. Voor bepaaldefuncties zijn specifieke kwalificaties vereist, zoals diploma’s, een goede fysieke conditie etc.Er kunnen bijvoorbeeld geen aanpassingen getroffen worden om een rolstoelgebruiker toe testaan het beroep van brandweerman met voldoening uit te oefenen. Of een blinde persoon diewenst als vliegtuigpiloot te functioneren.Er is evenmin sprake van een evenwaardige participatie wanneer aanpassingen nauwelijksenige concrete doeltreffendheid vertonen. Hierbij denkt men aan de situatie waarin een persoonmet een motorische handicap en een kortlopende overeenkomst van pakweg één maand eengrondige verbouwing van de arbeidsplaats of een volledige herstructurering van de arbeidstakenin zijn bedrijf opeist. Uit dit voorbeeld kan men overigens afleiden dat diezelfde persoon met eenvast contract deze grondige aanpassingen mogelijk wel kan eisen.Op de tweede plaats moet er gekeken worden naar de belasting in hoofde van degene op wiede aanpassingsplicht rust (bijvoorbeeld de werkgever). Hiermee wordt vooral gedoeld op definanciële draagkracht van de inrichter van de aanpassing.Wanneer aanpassingen een onhaalbare financiële of organisatorische belasting vormen, kunnenze niet redelijk zijn.Van kleine bedrijven wordt niet verwacht dat ze dezelfde budgetten uittrekken om aanpassingente treffen voor gehandicapte werknemers als multinationals.Er zijn aanpassingen die iedereen kan treffen maar inzake financieel zwaardere aanpassingenzal een weigering in hoofde van een niet-kapitaalkrachtige inrichter niet snel gezien worden alseen discriminatie.Bij de beoordeling van onevenredige belasting kan onder meer rekening worden gehouden metde totale omzet en winst van de onderneming, noodzakelijke investeringen en kosten, organisatievan de arbeid (o.a. als werknemers vaak van post dienen te veranderen en een grote flexibiliteitvereist is), maar ook met de technische haalbaarheid van de aanpassing.123 Parl.Doc. Kamer 2001-2002, nr. 1578/008, 30.37