M-auto magazine | 05

Brandstof 1:10 (235mm)
De brandstof 1:10 (235
mm) auto’s zijn door de
komst van de 200 mm
auto’s onterecht naar de
achtergrond verdrongen.
De auto’s zijn namelijk
makkelijk bestuurbaar,
beschikken over motoren
met veel vermogen,
zijn een goede opstap
voor de andere klassen
en hebben een aantrekkelijke
aanschafprijs.
Ondanks de kleinere
cilinderinhoud (2,5 cc)
als de grotere broer in
schaal 1:8 (3,5 cc) kunnen
ze toch snelheden
van 100 km/u behalen.
De Nederlandse firma Serpent brengt in
deze klasse een tweetal auto’s op de
markt, te weten de Impact M2 Spec
2002 en z’n opvolger de 835. Beide auto’s hebben
over de gehele wereld diverse kampioenschappen
gewonnen en winnen nog steeds,
kortom een auto met veel potentie.
Benodigdheden
van de auto, te weten:
1. kruiskopschroevendraaier
2. mesje
3. grof schuurpapier (80 à 120 korrelgrootte)
4. fijn schuurpapier (800 à 1000 korrelgrootte)
5. föhn
6. secondelijm
7. ontvettingsmiddel (remmenreiniger of
wasbenzine)
8. boortje 3 mm
9. kniptang
10. staafje 3 mm lengte ca. 10 cm
De door Serpent ontwikkelde auto’s zijn vervaardigd
uit hoogwaardige materialen en voorzien
van vele afstelmogelijkheden. Gelukkig ziet
men tegenwoordig deze auto’s niet alleen op de
circuits maar ook meer en meer op parkeerplaatsen
verschijnen.
Dit
heeft mede
te maken dat
de bouwbeschrijvingen
over de jaren
duidelijker
en de passingen
van
de materialen
beter
geworden
zijn. Hiertoe behoeft men geen ervaren bouwer
te zijn om de bouw tot een goed einde te kunnen
brengen.
Dit eerste deel geeft de nodige tips cq. aanwijzingen
om tezamen met de bouwbeschrijving
de auto te perfectioneren. Deel 2 zal het motorische
gedeelte en rij-impressies op zowel circuit
als parkeerplaats van deze twee racekanonnen
voor haar rekening gaan nemen. Voor deze test
werd gekozen voor de 4WD uitvoering met 2.5
cc turbomotor voor zowel de Impact M2 Spec
2002 als de 835.
Verschillen Impact M2 en 835
Voor de duidelijkheid volgen hier de verschillen
van de 835 ten opzichte van de Impact M2;
nieuw ontworpen radio- en chassisplaat, ontvangeraccu
direct onder de (aangepaste) brandstoftank,
carbon verstijvers tussen radioplaat en
achtertrein aan beide kanten, lichtgewicht 2-versnellingsbak
en Centax-II koppelingssysteem.
Ophangingen en aandrijflijn zijn verder voor
beide modellen identiek.
De bouwdoos
Bij het openen van beide bouwdozen valt als
eerste de grote hoeveelheid zakjes met onderdelen
op. Gelukkig zijn alle zakjes voorzien van
duidelijke nummering waardoor alles goed te
herleiden valt. Alles maakt een verzorgde indruk
en na de bouwbeschrijvingen eerst rustig doorgenomen
te hebben werd begonnen met de
bouw. Belangrijk is om hier voldoende tijd voor
te nemen want een aantal bouwfases vragen
geduld om het goed af te ronden.
Daar beide auto’s in vele opzichten gelijk zijn,
zijn de bouwtips universeel. Waar specifiek het
ene model afwijkt ten opzichte van het andere
wordt dit nader toegelicht.
Achteraandrijving
Begonnen wordt met de achteraandrijving. Voor
het lijmen van de remvoering op de remplaten
schuurt men de platen aan de kant waar de voering
komt te zitten op met grof schuurpapier en
ontvet ze met remmenreiniger. Lijm de voering
zoals beschreven op de platen met secondelijm
en pers deze even tussen een bankschroef of
lijmtang zodat de voering vlak tegen de plaat
geplaatst wordt. Na drogen worden de gaten
nageboord met een boortje om de platen later
soepel over de pennen in het lagerblok te laten
schuiven.
Controleer dat de aluminium brake cam soepel
in het lagerblok kan draaien. Indien niet het
geval bewerk dan het gat in het lagerblok met
fijn schuurpapier. Ditzelfde geldt voor het gat
in disc brake bracket. Ga hierbij voorzichtig te
werk, want teveel materiaal weghalen betekent
onnodig veel speling.
Laat de op de tekening afgebeelde e-clip aan de
onderzijde van de brake cam weg, omdat deze
de werking van de rem kan verstoren. Kort de
schroeven B13 voor het bevestigen van de disc
brake bracket in tot ca. 9 mm.
Achterwielophanging
Door het gietproces van het kunststof zitten
vaak de draaipunten van de draagarmen niet
in lijn. Hierdoor komen de pennen vaak strak te
zitten waardoor de draagarmen niet soepel kunnen
bewegen. Om dit te verhelpen wordt middels
een föhn de draagarm met pen verwarmd.
Haal de pen in warme toestand een aantal
malen, zonder wringen, door de draagarm om
deze vervolgens met de pen erin af te laten koelen.
Bij grote afwijkingen wordt met behulp van