Fylkesdelplan for kystsona 2001-2004 - Hordaland fylkeskommune

Fylkesdelplan for kystsona i Hordaland2001 - 20043.4 Motsegn og dispensasjonKommunen er planleggingsstyresmakt og avgjer i utgangspunktet korleis ressursar ogareal skal disponerast. Det er opp til kommunen å vedta arealplanar, så lenge dette skjerinnanfor dei rammene og retningslinene som er gjevne på nasjonalt og regionalt nivå.Fylkeskommunen og statlege fagetatar skal formidle nasjonale og regionale mål ogretningsliner til kommunane. Dette skjer hovudsakleg ved tidleg deltaking i planprosessarog ved merknader til planforslag i høyringsrunden. Det er også høve til åreise motsegn.I dei tilfelle det er reist motsegn, skal saka til mekling hos Fylkesmannen. Ei uløystmotsegn har den verknaden at kommunen misser retten å gjere eit endeleg planvedtak.Avgjerdsretten vert overført til Miljøverndepartementet, om ikkje kommunen og denetaten som har reist motsegna, vert samde gjennom mekling eller på andre måtar. Om detvert oppnådd semje, har kommunen atter rett til å eigengodkjenne den aktuelle plan.Rundskriv T-5/95 frå Miljøverndepartementet inneheld retningsliner for bruk avmotsegn i plansaker etter plan- og bygningslova. Saksgangen er inngåande omtala.Rundskrivet har òg eit vedlegg der det går fram kva regionale etatar som kan reisemotsegn, og på kva grunnlag det kan gjerast. Det kan reisast motsegn både motsakshandsaminga av planen, arealføremålet og dei tilhøyrande føresegnene. I alt nokoover 20 etatar har denne retten. Alle har definerte område dei skal ta hand om. Einetat kan berre reise motsegn innanfor sitt eige fagområde.Når det gjeld dispensasjon frå plan, gjeld dei same reglane i sjø og på land (plan- ogbygningslova § 7). Ein dispensasjon er eit unntak. Det kan dispenserast frå alle plantyparog frå føresegner og vedtekter etter plan- og bygningslova. Avvik frå tilhøyrandeføresegner til ein plan krev òg dispensasjon. Tilhøyrande føresegner fastset i teksttilhøve som det ikkje er mogeleg eller føremålstenleg å framstille i kartdelen. Det erein grunnleggjande føresetnad at det ikkje skal vere enkelt å vike av frå ein plangjennom dispensasjon. Dette er særleg viktig i dei nære sjøområda, der det ofte erbrukskonfliktar. Om det skal gjerast avvik frå vesentlege planføresetnader, må dette skjegjennom endring av den aktuelle planen. Dispensasjonar må ikkje brukast i slike høve.15