Fylkesdelplan for kystsona 2001-2004 - Hordaland fylkeskommune

Fylkesdelplan for kystsona i Hordaland2001 - 2004Like viktig som krava til planlagd drift i oppdrettsnæringa er behovet for fleksibilitetog høve til å ta i bruk andre løysingar for å oppretthalde drifta i anlegg i spesiellesituasjonar. Dette inneber at ein ikkje må vere for snar til å sjå bort frå andre areal tilakvakulturføremål i plansamanheng, dersom ikkje andre interesser må prioriterastArealbruken og lokaliseringa av oppdrettsanlegg i Hordaland har ikkje vore bestemtut frå dei miljømessig rasjonelle kriteria som gjeld i dag. Synet på ”gode” lokalitetarhar endra seg i takt med erfaring, teknologi, sjukdomsutbrot og eigarstruktur. Samtidighar lovverket i form av flytteforskrifter bremsa på flytting av anlegg. Dette har førttil at vi i dag ikkje har optimal utnytting av areal og kapasitet.Rømming av oppdrettsfiskRømming av fisk er framleis eit alvorleg problem for næringa og vert rekna som eittrugsmål mot det biologiske mangfaldet. Nasjonal tiltaksplan mot rømming avoppdrettsfisk føreslår betre driftsrutinar, typegodkjenning av anlegg og krav ominternkontroll som tiltak for å avgrense rømming av oppdrettsfisk.Forureining frå havbrukHavbruksanlegg er ei ikkje uvesentleg kjelde til utslepp av næringssalt og organiskstoff. Sjølv om betre fôrkvalitet og effektivisering av driftsrutinar har redusert utsleppper tonn produsert fisk, har den store veksten i produksjonen likevel ført til ein totalauke. Medan utsleppa frå kommunalt avløp og industri har gått ned sidan 1985, ertendensen den motsette for oppdrettsnæringa.Det har vore auke i den totale tilførsla av næringssalt på kyststrekninga Stavanger-Finnmark sidan 1985, med fiskeoppdrett som den største kjelda. Medan dei lokaleureiningsproblema er reduserte, først og fremst at ein i dag nyttar meir eksponertelokalitetar, er den regionale eutrofieringa med auka planteplanktonproduksjon avkystvatnet, vesentleg. Det er grunn til å overvake forholda. Forbruket av antibiotikai oppdrettsnæringa er sterkt redusert dei seinare åra.Konfliktar mellom havbruk og andre bruksinteresserOppdrett kan kome i eit konfliktfylt tilhøve til verneinteresser som biologisk mangfald,landskapsverdiar, kulturmiljø og andre bruksinteresser som friluftsliv og fiske.Etablering av oppdrettsanlegg kan i visse høve føre til inngrep i strandsona ogetablering av annan infrastruktur på land (til dømes el-forsyning og veg). Det er i dagmogeleg og vanleg at anlegga vert konstruerte som sjølvforsynte einingar. Dette gjeroppdrettaren meir fleksibel i høve til flytting og er eit godt tiltak for å avgrense ikkjereversiblenaturinngrep på land. Ein uheldig verknad av sjølvforsynte anlegg kanvere meir støy frå aggregat og liknande. Retningsliner for matfiskoppdrett/ skjelkulturi høve til område som er bandlagde etter naturvernlova, er ikkje avklarte.57Styrkje planlegging for havbrukMål og strategiar for utvikling av havbruksnæringa bør følgjast opp i Strategisknæringsplan for Hordaland. Kva mål vi ønskjer for utviklinga av næringa i fylket, erviktig for prioriteringa med tanke på lokaliseringskonfliktar mellom anlegg forforskjellige artar. Det er òg viktig i høve til det målet som er sett for totalt ønskjelegproduksjonsvolum og for talet på anlegg.