diyabetes mellitus'lu hastalarda, hastalığın süresi, hastaların ...

Diyabet kontrol sıklığı tedavideki uyum alanlarından birini oluşturur ve metabolik
kontrolün sağlanmasında önemlidir (32). Bizim çalışmamızda hastaların % 41.8’i 3 ayda
bir, % 28.2’si her ay, % 14.5’i yılda bir kontrole gittiği, % 15.5’i ise hiç kontrole gitmediği
tespit edildi. Bizim çalışmamızda ev hanımlarının, emekli ve diğer meslek gruplarına
kıyasla istatistiksel olarak anlamlı düzeyde kontrole gittikleri tespit edilmiştir.
Hastaların eğitim düzeylerinin, kontrole gitme üzerindeki etkileri araştırıldığında;
eğitim seviyesi ile düzenli kontrole gitme sıklığı arasındaki ilişki, istatiksel olarak anlamlı
olmasa dahi yüksek bulunmuştur. Diyabetin oluşumu ve tedavisinin uygulanmasında çeşitli
sosyoekonomik faktörler yanında kişilerin eğitim seviyeleri de çok önemlidir (33). Bu
faktör korunma ve tedavideki başarıyı etkiler.
Çalışmamıza katılan hastaların %51.8’i diyabetik ayakla ilgili eğitim aldığı,
%48.2’si eğitim almadığı tespit edilmiştir. Diyabetik ayak eğitimi almayan 53 hastanın
tamamı bu konuda eğitim almak istediğini söylemiştir.
DM ile ilgili eğitim programına hastaların %54.5 ‘i katılmıştır. Eğitimlilerin,
diyabet eğitimine katılma oranı yüksek bulunmuştur. Eğitimli diyabetiklerin, diyabetik
ayakla ilgili eğitim düzeyleri belirgin şekilde yüksek bulunmuştur.
Çalışmamıza katılan hastaların % 99’u diyabetik ayak hastalığında düzenli bakım
ve eğitim gerektiğini, % 90.9’u diyabetik ayak yaralarının zor tedavi edildiğini,
%96.4’ünün sigaranın yara oluşumunu arttırdığı ve iyileşmesini geciktirdiği, % 91.8’i
diyabetik ayak yaralarında amputasyon gerekebileceğini bilmişlerdir.
Hastaların % 56.4’ü ayak sağlığı için dikkat edilmesi gereken hususlar olarak, her
gün ayak muayenesi yapmayı, % 63.6’sı tırnak bakımını, % 60.9’u ayakkabı giymeden
önce içini kontrol etmeyi, % 35.5’i çıplak ayakla dolaşmamak gerekliliğini bilmişlerdir.
Diyabetik ayakla ilgili bilgi düzeyleri açısından eğitimli grup ile eğitimsiz grup
kıyaslanmıştır. Eğitim düzeyi düşük olan gruplarda bu oran istatiksel olarak anlamlı
olmasa da düşük bulunmuştur. Bu durum eğitimin diyabetik ayak hastalığı oluşumunda
ayak bakımının önemini destekleyen diğer literatür bilgileri ile paralellik gösterir(33,34).
Bu çalışmamızda, hastalarımızın eğitim düzeyleri düşük olmasına rağmen diyabetik
ayakla ilgili bilgi düzeylerinin istatiksel olarak anlamlı düzeyde düşük çıkmamasının
sebebinin, hastalarımızın, seminer, panel gibi eğitim programlarına katılması, medya
programları ve diyabet hastası yakınlarından bilgilendirildikleri şeklinde yorumlanmıştır.
Silinmiş:
Silinmiş: 29
Silinmiş: ,
Silinmiş: en, ve diğer meslek
guruplarına kıyasla
Silinmiş: kler.
Silinmiş: 0
Silinmiş: ,,
Silinmiş: nıbildirmiştir.
Silinmiş:
Silinmiş: ,tır.
Silinmiş:
Silinmiş:
104