i. TÜRKİYE BAROLAR BİRLİĞİ YÖNETİM KURULU ÇALI$MA ...

TBB Yönetim Kurulu Çal ışma Raporu14.4.1982 gün ve 2658 say ılı Yasa'yla benimsemiş, 14.2.1983 gün DUYURULARve 17.957 say ılı Resmi Gazete'de yay ımlanarak yürürlü ğe girmiştir.Tarih, Kültür, Doğal Miras ve Çevre konular ında çağının en ilerihükümlerini taşıyan bu sözle şmeden önce ülkemizde, yeterli biryasal düzenleme mevcut de ğildi. Bu alanda ilk kurumla şma olay ı,10 May ıs 1920 gününde o dönemin Maarif Vekaleti'ne bağlı olarak"Türk Asari Atikas ı Müdürlüğü" ismi altında oluşturulmu ştu.Türkiye'de Kültür varl ıklarının korunmas ı konusunda, 1950'li y ılılmamış, 1951 y ılında 5805-larakadar ciddi hiçbir düzenleme yapsay ılı Yasa'yla "Gayrimenkul Eski Eserler ve An ı tlar Yüksek Kurulu"oluşturulmuştur. 1957 y ılında ç ıkar ılan 6785 say ılı imar Yasas ı'nakadar, sadece taşınmaz eski eserlerle ilgili görevleri olan kurulayeni yasayla, çevre ölçe ğinde de baz ı yetkiler verilmi ştir. Bu yeniyetkiler kurulun giderek "Sit" tanım ı ve kavramlar ıyla ilgilenmesi,özellikle "Kentsel Sit"e yönelik olumlu çalışmalarda bulunmas ınaolanak sa ğlamıştır. 1973 y ılında kabul edilen ve Cumhuriyet dönemininilk koruma mevzuat ı olma özelli ğini taşıyan 1710 say ılıEski Eserler Yasas ı ise, kurulun çevre ölçeğindeki korumayla, ilgilenmesiniyasal olarak daha da güçlendirmiştir. Son olarak kabuledilen 2863 say ılı Yasa'yla elde edilen kazanımlar irdelendi ğinde,değerlendirildiğinde, kendisinden beklenen ve Türkiye'nin ça ğdaşkoruma dünyas ında yerini almas ını sağlayacak düzeyde olmadığısöylenebilir. Buna karşın, çevre ölçeğindeki koruman ın birplanlama sorunu oldu ğunu vurgulamas ı ve ilk kez "Koruma imarPlan ı " tanımını getirmesi, 1951 yıl ından itibaren süregelen tek vemerkezi bir denetim örgütü yerine, koruma olgusunu yerel ölçe ğetaşıyan ikili bir denetim mekanizmas ı oluşturmas ı bak ımındanönemli kazanımlar sağlamıştır.Tüm bu gelişmelerin sonucu olarak, Pamukkale, Göreme,Kapadokya, İstanbul, Bo ğazköy Nemrut Da ğı, Xanthos-Letoon,Patara, Divriği Ulu Camii ve Darüşşifas ı, kültürel miras olarak"Dünya Kültürel Miras Listesi"ne alınmışlard ır. Ocak 2002 de "DünyaKültür Miras ı Listesi"ne alınmak için UNESCO'ya ba şvuran Mardinkentinin bu istemi, do ğal miras ın iyi korunamad ığının tespitedilmesi üzerine geri çekilmi ştir. Dileğimiz UNESCO tarafındanbelirlenen eksiklerin giderilerek yap ılan yeni başvurunun olumlusonuç vermesidir.Mardin'e geldiğimiz andan itibaren bizi yaln ız b ırakmayan,bu topraklar ın geleneksel konukseverli ğinden örnekler sunan,113