UB skà rsla '98

BLS
70
Leggjum við til að hann nái t.d. til eftirfarandi þátta:
• tilgangur vinnuskólans
• skilgreining á þátttakendum (t.d. aldur)
• hlutföll vinnu og fræðslu
• námsskrá
• lengd vinnutímabils
• fyrirkomulag vinnunnar (staðsetning, akstur, kynjablöndun/kynjaskipting
hópa o.s.frv.)
• ýmsar reglur (klæðnaður, nesti, reykingar, tilkynningar v/forfalla, agabrot
o.s.frv.)
• fyrirkomulag einkunna og umsagna
• laun fyrir vinnu og fræðslu og fyrirkomulag launagreiðslna
• kröfur til leiðbeinenda og þjálfun þeirra
• daglegur rekstur vinnuskólans (verkaskipting og dreifing valds og
ábyrgðar)
• annað.“
Vinnu framangreinds starfshóps sem fékk það verkefni að semja samræmdan ramma
um starfsemi vinnuskóla sveitarfélaganna var ekki lokið um áramót, og mun ég
áfram fylgjast með framvindu málsins.
Dæmi um símaerindi er varða atvinnumál:
Kvartað yfir lélegum kjörum blaðburðarbarna. Vinnuskólar: Spurt var um
réttarstöðu unglinga varðandi laun og orlof.
Í dag barst mér frá Alþingi tillaga til þingsályktunar um aðgerðir til að draga úr
ofbeldisdýrkun og framboði ofbeldisefnis, en flutningsmenn eru Steingrímur J.
Sigfússon og Sigríður Jóhannesdóttir.
Með þessari tillögu er lagt til að Alþingi feli ríkisstjórninni að undirbúa áætlun um
aðgerðir til að draga úr framboði efnis þar sem ofbeldi er sýnt í einhverju formi. Ég
fagna þessari tillögu og leyfi mér í því sambandi að vísa til sameiginlegrar yfirlýsingar
norrænna umboðsmanna barna sem gefin var út í Stokkhólmi 8. október 1996.
Hjálagt er ljósrit fréttatilkynningar, sem skrifstofa umboðsmanns barna sendi til
fjölmiðla 18. október 1996, um þessa sameiginlegu yfirlýsingu.
Í fylgiskjali I með fyrrgreindri tillögu er að finna útdrátt úr skýrslu umboðsmanns
barna um ofbeldi í sjónvarpi útgefinni í október 1996. Í þessum útdrætti er ekki
greint frá niðurstöðum könnunar, sem skýrslan hefur einnig að geyma, um framboð
ofbeldisefnis í íslensku sjónvarpi dagana 2.–15. september 1996, í formi auglýsinga
og kvikmynda. Af því tilefni vil ég til fróðleiks senda yður hér með ljósrit af tveimur
bréfum sem ég sendi í kjölfar framangreindrar niðurstöðu. Annars vegar er um að
ræða bréf mitt til samkeppnisráðs, dags. 13. nóvember 1996, og hins vegar til
menntamálaráðherra, dags. 12. nóvember 1996.
Það er skemmst frá því að segja að menntamálaráðherra hefur þegar brugðist við
erindi mínu á þann veg að nú er unnið á vegum ráðuneytisins að endurskoðun
ákvæða laga um skoðun kvikmynda og bann við ofbeldiskvikmyndum með tilliti til
framkominna ábendinga minna. Það sama verður aftur á móti ekki sagt um
samkeppnisyfirvöld, þar sem ég hef ekki orðið þess vör að nokkurt tillit hafi verið
tekið til eindreginna tilmæla minna um að þau fylgi fastar eftir fyrirmælum 22. gr.
samkeppnislaga nr. 8/1983 og grípi til aðgerða á grundvelli 1. mgr. 51. gr. sömu
laga, ef nauðsynlegt reynist.
BLS
71
7. Fjölmiðlar
7.1. Alþjóðlegur fjölmiðladagur barna
7.0. Tillaga til þingsályktunar um aðgerðir til þess að draga úr
ofbeldisdýrkun og framboði ofbeldisefnis
Á Alþingi var lögð fram tillaga til þingsályktunar um aðgerðir til þess að draga úr
ofbeldisdýrkun og framboði ofbeldisefnis, en flutningsmenn voru Steingrímur J.
Sigfússon og Sigríður Jóhannesdóttir. Af þessu tilefni ritaði ég þingmönnunum svohljóðandi
bréf:
Ég taldi ástæðu til þess að minna
á hinn alþjóðlega fjölmiðladag
barna sem að þessu sinni bar upp
á sunnudaginn 14. desember (sjá
SUB:1996, kafli 2.2).
Fjölmiðladeild Barnahjálpar
Sameinuðu þjóðanna hefur mælst
til þess við sjónvarps- og útvarps-
„Fréttamenn eru fljótir á staðinn ef það er
fyllerí niðri í bæ, en hafa engan áhuga á því
góða sem unglingar eru að gera.“
– Heiðdís Halla, 15 ára, Egilsstöðum.
SKÝRSLA UMBOÐSMANNS BARNA FYRIR ÁRIÐ 1997 SKÝRSLA UMBOÐSMANNS BARNA FYRIR ÁRIÐ 1997