1,5 MB - Urenio

160 ΑΣΤΙΚΟΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΡΥΘΜΙΣΗ
Το έλλειµµα κατοικίας
Πρόκειται για τον υπολογισµό των αναγκών σε κατοικία, τόσο των υφιστάµενων
όσο και των µελλοντικών. Εδώ θα πρέπει να διακρίνουµε τη
"ζήτηση" κατοικίας που υπονοεί τη θεώρηση των συνθηκών της αγοράς
και την "ανάγκη" για κατοικία που σχετίζεται µε νόρµες που κοινωνικά
θεωρούνται αποδεκτές. Ιδανικός στόχος των τελευταίων θα ήταν να ε-
ξασφαλίσουν κατοικία για κάθε νοικοκυριό, ικανοποιητικού µεγέθους και
ποιότητας, µε όλο τον αναγκαίο εξοπλισµό.
Έλλειµµα κατοικίας προκύπτει όταν οι ανάγκες σε κατοικία δεν καλύπτονται
από την προσφορά κατοικίας, που εµφανίζεται από την παραγωγή
ιδιωτικών και δηµόσιων φορέων. Έτσι η ανάλυση του ελλείµµατος
µας υποχρεώνει να µελετήσουµε τόσο την πλευρά των αναγκών του
πληθυσµού µιας περιοχής σε κατοικία, όσο και την αντίστοιχη προσφορά
από τους φορείς παραγωγής. Η σύγκριση αναγκών και προσφοράς προσδιορίζει
το έλλειµµα.
Η πλευρά των αναγκών
Οι ανάγκες σε κατοικία του πληθυσµού µιας περιοχής δεν ορίζονται σε
σχέση µε τα άτοµα που συνθέτουν τον πληθυσµό αλλά σε σχέση µε τα
νοικοκυριά, δηλ. τα άτοµα που επιθυµούν να ζουν µαζί. Σύµφωνα µε την
ΕΣΥΕ σαν νοικοκυριό θεωρείται:
α. κάθε πρόσωπο που ζει µόνο, είτε σε χωριστή κατοικία, είτε σε ε-
νοικιασµένο δωµάτιο -στην τελευταία περίπτωση- όταν δεν γευ-
µατίζει µαζί µε το πρόσωπο ή την οικογένεια από την οποία νοίκιασε
το δωµάτιο
β. κάθε οµάδα από δύο ή περισσότερα πρόσωπα (συγγενή ή µη)
που ζουν στην ίδια κατοικία και γευµατίζουν µαζί. Εδώ πρέπει να
πούµε ότι τα νοικοκυριά ορίζονται σε σχέση µε τις υπάρχουσες
συµφωνίες και όχι βάσει των επιθυµιών.
Εξίσου σηµαντική µε την έννοια του νοικοκυριού στον υπολογισµό
των αναγκών είναι η έννοια της κατοικίας. Ο ορισµός της κατοικίας συνήθως
στηρίζεται στη διαπίστωση ενός "ικανοποιητικού" βαθµού ιδιωτικότητας
που αποδίδεται από τον δοµικό διαχωρισµό των χώρων.
Εφόσον µας δίνεται ο πληθυσµός µιας περιοχής και το µέσο µέγεθος