1,5 MB - Urenio

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2
ΑΣΤΙΚΟΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟΣ
– ΑΣΤΙΚΟΣ ΣΧΕ∆ΙΑΣΜΟΣ:
ενότητα και ασυνέχεια
Περιπλανήθηκε για λίγο στην τύχη. Ήθελε να πάρει
τον αέρα της πόλης, µια κι ήξερε πως ήταν αδύνατο
να την µάθει στον λίγο χρόνο που είχε στην διάθεσή
του. Υπήρχε ένα πράγµα στην κεντρική πόλη που του
έκανε εντύπωση από την πρώτη στιγµή είχε ένα προσωπικό
τόνο και χρώµα. Είναι αξιοπερίεργο πώς συµβαίνει
αυτό µόνο σε µερικές πόλεις και δεν µπορούσε
να καταλάβει πώς γινόταν αυτό σ' ένα περιβάλλον τεχνητό,
όπως αυτό εδώ. Θυµήθηκε τότε πως όλες οι
πόλεις, στη γη και στη σελήνη ήταν εξίσου τεχνητές...
(Α. Clark, Earthlight)
Αναλύοντας τις διαδικασίες διαµόρφωσης της πόλης (π.χ. την κίνηση του
κεφαλαίου και της εργατικής δύναµης, τις παρεµβάσεις, το θεσµικό πλαίσιο
κλπ) µπορεί να υποτιµήσει κανείς την σχεδιασµένη ανθρώπινη πράξη
µέσα από την οποία διαδικασίες και σχέσεις καταλήγουν στο συγκεκριµένο
αποτέλεσµά τους. Σε µια ανάλυση σχέσεων και δοµών, η πλευρά της
πρακτικής υποτονίζεται και δεν είναι πάντοτε προφανές ότι οι πόλεις είναι
τεχνητές, κατασκευασµένες µε συνείδηση και επιθυµία. Βέβαια η κοινωνικότητα
των πρακτικών δεν εφευρίσκεται εκ των υστέρων αλλά ενέχεται
µέσα στις παραγωγικές και παρεµβατικές πρακτικές. στα πιο γενικά
διαγράµµατα διάρθρωσης των αστικών δραστηριοτήτων ως τα πιο λεπτοµερή
σχέδια και τις τελευταίες κατασκευαστικές λεπτοµέρειες.
Η ενότητα διαδικασιών διαµόρφωσης της πόλης και της σχεδιασµένης
δράσης είναι παρούσα, όποιο επίπεδο αναλυτικής προσέγγισης κι αν
επιλέξουµε' από το πιο συγκεκριµένο, όπου η πόλη είναι ένα σύνολο
χρήσεων γης και χαρακτηριστικών µορφής ως το πιο αφηρηµένο, σαν
πολωµένη χωρικότητα της συσσώρευσης του κεφαλαίου, οι σχεδιασµένες
δράσεις των κοινωνικών οµάδων µέσω των θεσµών έχουν πάντοτε
µια ισχυρή ερµηνευτική θέση. Αυτή η συµπληρωµατικότητα, των εκά-