1,5 MB - Urenio

ΑΣΤΙΚΟΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΡΥΘΜΙΣΗ 67
της ρωµαϊκής κοινωνίας και της γερµανικής κοινωνίας. Ο νέος τύπος κοινωνίας
επεκτείνεται στις χώρες µεταξύ του Λείγηρα και του Μεύση, όπου
πραγµατοποιήθηκε η ένωση των φράγκων εισβολέων και των γαλλορω-
µαίων ιδιοκτητών. Την κυρίαρχη τάξη αποτελούν οι αριστοκράτεςιδιοκτήτες
γης που αποσπούν από τη µάζα των εργαζοµένων αγροτών
ένα µέρος του παραγόµενου προϊόντος. Στο πολιτικό επίπεδο κυριαρχεί η
στρατιωτική και θρησκευτική µορφή οργάνωσης των γαιοκτηµόνων, δηλαδή
ο κλήρος και ο στρατός.
Με τη φεουδαρχία ολοκληρώνονται οι µορφές εµφάνισης των δοσι-
µατικών τρόπων παραγωγής, δηλ. ο δουλοκτητικός, ο ασιατικός, ο αρχαίος
και ο φεουδαρχικός. Τα πολιτικά σχήµατα και τον τύπο του κράτους
που αντιστοιχεί στους δοσιµατικούς τρόπους παραγωγής (αρχαίο,
δουλοκτητικό, φεουδαρχικό) µπορούµε να τα ονοµάσουµε παραδοσιακά.
Βασικό χαρακτηριστικό του παραδοσιακού κράτους είναι ότι εντάσσεται
µέσα σε µια φυσική οικονοµία, όπου το πλεόνασµα µεταβιβάζεται από τις
κυριαρχούµενες τάξεις προς τις κυρίαρχες µε τη µορφή του προϊόντος.
Αυτή είναι και η βασική λειτουργία του. Να θεσµοθετεί πολιτικά το διαχωρισµό
των τάξεων και να εξασφαλίζει την µεταβίβαση του πλεονάσµατος
4 .
Παρόλο που το παραδοσιακό κράτος δεν µπορεί να περιγραφεί από
ένα ενιαίο σχήµα, παρουσιάζει ένα σύνολο συγκεκριµένων χαρακτηριστικών:
• πρόκειται για όργανο εξειδικευµένο και µόνιµο της πολιτικής και
διοικητικής πράξης
• περιλαµβάνει ένα µηχανισµό διακυβέρνησης, που εξασφαλίζει την
ασφάλεια µέσα στα γεωγραφικά του όρια
• πρόκειται για µέσο κυριαρχίας µιας µειονότητας πάνω στη µάζα του
πληθυσµού.
• κυρίαρχος µηχανισµός έκφρασής του είναι ο διοικητικοστρατιωτικός.
Μ' αυτόν εξασφαλίζεται τόσο η ταξική κυριαρχία όσο και η ενότητα
του κοινωνικού σχηµατισµού.
Η πολεοδοµία που αντιστοιχεί σ' όλη αυτή την περίοδο εντάχθηκε σε µια
4 Βλ. Balandier G., Anthropologie Politique, Ed. PUF, Paris 1969.