1,5 MB - Urenio

ΑΣΤΙΚΟΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΡΥΘΜΙΣΗ 17
τόχρονα πληθυσµός, παραγωγικές διαδικασίες, εµπορικές αγορές, αγορές
χρήµατος, δίκτυα διανοµής, καθώς και οι απαραίτητες εγκαταστάσεις για
την ικανοποίηση των αναγκών του πληθυσµού (κατοικίες, σχολεία, νοσοκοµεία,
χώροι αναψυχής, κλπ).
Η ανάπτυξη των αστικών κέντρων επιταχύνθηκε µε την κυριαρχία
της µεταποίησης και του τριτογενή τοµέα στις παραγωγικές δραστηριότητες.
Βέβαια η πόλη σαν µορφή οργάνωσης του χώρου προϋπάρχει του
καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής και οι σύγχρονες αστικές οικιστικές
συγκεντρώσεις κληρονοµούν τα χαρακτηριστικά των παλιότερων χωρικών
οργανώσεων, τα οποία σταδιακά ενσωµατώνουν και αφοµοιώνουν.
Το στοιχείο όµως που διαφοροποιεί αποφασιστικά τη σύγχρονη πόλη από
τις πόλεις και τους οικισµούς τους παρελθόντος είναι ο µετασχηµατισµός
της από ενότητα αγοράς σε ενότητα παραγωγής. Η πόλη έχει πάψει να
αποτελεί τον τόπο ανταλλαγής των προϊόντων του αγροτικού τοµέα και
κατανάλωσης των εισοδηµάτων που παράγονται σ' αυτόν και συγκροτεί
από µόνη της ένα νέο σύστηµα παραγωγής, που στηρίζεται στην τεχνολογία
της µεταποίησης και του τριτογενή τοµέα, στην εργατική δύναµη,
στην κοινωνικοποίηση των δυνάµεων παραγωγής και στην µαζική κατανάλωση.
Αυτό που χαρακτηρίζει τη σύγχρονη πόλη δεν είναι η αγορά αλλά
αντίθετα οι παραγωγικές δραστηριότητες. Σε αναλογία δεν ορίζονται και
τα ζητήµατα που η σηµερινή κοινωνία αναγνωρίζει σαν προβλήµατα της
πόλης δηλ. το κυκλοφοριακό, η συνύπαρξη των δραστηριοτήτων (βιοµηχανία,
κατοικία), η βιοµηχανική ρύπανση, η υπερεκµετάλλευση του χώρου
κλπ. Αξίζει να επιµείνουµε σ' αυτή τη θεώρηση της σύγχρονης πόλης
σαν σύστηµα παραγωγής γιατί αφ' ενός γίνεται έτσι σαφής η διαφορά µε
τις πόλεις και τις οικιστικές συγκεντρώσεις του παρελθόντος και αφ' ετέρου
µπορούµε να ερµηνεύσουµε την σχέση και αλληλεξάρτηση των
στοιχείων που την σχηµατίζουν.
Όπως αναφέρθηκε το αστικό παραγωγικό σύστηµα διαρθρώνεται
γύρω από την τεχνολογία της παραγωγής, την εργατική δύναµη, την
κοινωνικοποίηση της παραγωγής και της εργασίας και την µαζική κατανάλωση,
ενώ η λειτουργία του συνίσταται στην µεγιστοποίηση της απόδοσης
της κοινωνικής προσπάθειας που αποσκοπεί στην παραγωγή προϊόντων,
στην ικανοποίηση αναγκών και στην εξαγωγή υπεραξίας. Οι εµπειρικές
µορφές µε τις οποίες παρουσιάζονται τα παραπάνω διαρθρωτικά
στοιχεία και αποτελέσµατα του συστήµατος αυτού είναι:
a. οι δραστηριότητες και οι εγκαταστάσεις της µεταποίησης και του