1,5 MB - Urenio

ΑΣΤΙΚΟΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΡΥΘΜΙΣΗ 165
4.5. Η βιοµηχανία - βιοτεχνία
Η µελέτη των χρήσεων της βιοµηχανίας - βιοτεχνίας δεν µπορεί να γίνει
ανεξάρτητα από τη µελέτη της βιοµηχανικής δραστηριότητας. Η βιοµηχανική
δραστηριότητα και η αντίστοιχη χρήση της γης αποτελούν ένα
ενιαίο σύνολο µέσα στο οποίο η πρώτη' έχει τη θέση του δηµιουργούντος
αιτίου: η βιοµηχανική δραστηριότητα αποτελεί την συνθήκη παραγωγής
των βιοµηχανικών χρήσεων γης.
Η ανάλυση εποµένως των χρήσεων γης που αντιστοιχούν στη βιοµηχανική
και βιοτεχνική δραστηριότητα, είναι υποχρεωµένη να στραφεί σ'
εκείνα τα χαρακτηριστικά της δραστηριότητας που σχετίζονται µε την
επιλογή της θέσης της µέσα στον αστικό χώρο, από όπου προκύπτει και
ο αντίστοιχος χαρακτηρισµός της χρήσης του εδάφους. Το ζήτηµα λοιπόν
της χωροθέτησης των βιοµηχανικών δραστηριοτήτων µαζί µ' αυτό
των απαιτήσεών τους σε γη και σε εγκαταστάσεις αποτελεί το κεντρικό
πρόβληµα της ανάλυσης.
Η χωροθέτηση της βιοµηχανίας
Η χωροθέτηση των βιοµηχανικών µονάδων αποτελεί αντικείµενο συστη-
µατικής ανάλυσης για µια οµάδα θεωριών που χαρακτηρίζονται σαν θεωρίες
χωροθέτησης.
Η πρώτη προσπάθεια διατύπωσης µιας συνολικής θεωρίας έρχεται
από την Alfred Weber που δίνει το κύριο βάρος στο κόστος της µεταφοράς
των πρώτων υλών στο εργοστάσιο και των ετοίµων προϊόντων στην
αγορά. Σε συνέχεια µε τον Weber ο August Losch τροποποίησε την θεωρία
δίνοντας έµφαση στην απόσταση και στο µοίρασµα των αγορών α-
νάµεσα στις διάφορες επιχειρήσεις. Τέλος µια σειρά υποτιθέµενων βελτιώσεων
της θεωρίας στηρίζεται στις προσπάθειες του Walter Isard να
µετατρέψει τον στατικό και µερικό χαρακτήρα των προηγουµένων απόψεων
σε µια δυναµική και γενική θεωρία.
Σε αντίδραση µε την έλλειψη ρεαλισµού αυτών των θεωριών απέναντι
στην πραγµατικότητα χωροθέτησης της βιοµηχανίας στους κεφαλαιοκρατικούς
κοινωνικούς σχηµατισµούς, έχει αρχίσει να διαµορφώνεται ένα