Wojciech Klimski Chrystus jako Niebianin i Pielgrzym - katedra.uksw ...

46
Zgodnie z nauką Akwinaty łaska habitualna Chrystusa, ujęta na płaszczyźnie
ontologicznej, jako konkretny byt, jest skończona. Jest ona darem stworzonym i
istnieje na zasadzie przypadłości w duszy Chrystusa, która jest jej podmiotem.
Natomiast w Bogu istnieje ona na sposób substancjalny, On jest jej twórcą i źródłem.
Podobnie jak w duszy Chrystusa, także w człowieku istnieje ona przypadłościowo,
nie należąc do pryncypiów istoty 127 .
Jednakże św. Tomasz dostrzega możliwość aby Chrystusowej łasce
uświęcającej przypisać cechę nieskończoności. Ta własność jest widoczna w trzech
płaszczyznach. Pierwsza płaszczyzna dotyczy samego Chrystusa, jako tego, który
został łaską obdarowany. Natura ludzka Chrystusa została wyposażona, przez Ojca
łaską bez miary. On, bowiem był gotów jej dać w stopniu nieskończonym,
możliwym dla natury ludzkiej. Z tego względu możemy powiedzieć o łasce
Chrystusa, że jest nieskończona.
Ponadto Łaska Chrystusa jest nieskończona, gdyż jej przyczyną jest
zjednoczenie z Osobą Bożą. Syn Boży ma nieograniczoną moc oddziaływania, na
podległe Jemu człowieczeństwo. Wreszcie trzeci kontekst nieskończoności łaski
Chrystusa możemy dostrzec rozważając jej istotę. Posiada ona wszystkie przejawy,
skutki, przymioty, doskonałości, sposoby jej przejawiania się. Poprostu posiada to
wszystko, co zawiera pojęcie łaski 128 . Te przymioty łaski również miały charakter
nieskończoności, uświęcały nie tylko samego Chrystusa, lecz także były źródłem
uświęcenia innych. Chrystus posiada łaskę zapoczątkowująca usprawiedliwienie
każdego człowieka 129 . Łaska, mająca znamię nadprzyrodzoności, jest jedna co do
swojej istoty, jest ona udziałem w naturze Boga, jest obecnością Boga w nas, jest
wprowadzeniem człowieka w osobiste życie Trójcy 130 .
Ujęcie łaski od strony skutków przez nią sprawianych pozwala na
wyróżnienie jej odmian 131 „Z różnych form uświęcenia, czyli skutków, jakie łaska
sprawia, możemy wnioskować o jej odmianach i o jej doskonałości” 132 . Pełnym tego
obrazem są sakramenty, które dystrybuują łaskę, pochodzącą od Chrystusa i
wysłużoną na krzyżu. „Jak Chrystus umarł, aby „zgromadzić w jedno synów
127 1-2, q. 110, a.2, ad2.
128 De Ver. q .29, a.3.
129 3, q. 7, a. 11.
130 M. Gogacz: Wokół problemu osoby. Warszawa: 1974 s. 31.
131 1-2, q. 111, a.2, ad.4.
46