Wojciech Klimski Chrystus jako Niebianin i Pielgrzym - katedra.uksw ...

55
Rozdział III
Nadprzyrodzony organizm w duszy Chrystusa
Wcześniejsza problematyka dotyczyła łaski Chrystusa. Została ukazana jej
niepowtarzalność, której źródłem jest Osoba Wcielonego Syna Bożego. Jednak pełne
przedstawienie rzeczywistości łaski obejmuje zagadnienie cnót wlanych i darów
Ducha Świętego. One staną się tematem dalszej analizy. Owa problematyka jest
powiązana z naturą człowieka. W historii myśli teologicznej zagadnienie relacji
natury do nadnatury czasami podlegało przewartościowaniu na rzecz nadnatury, bądź
sytuowane było w naturalistycznych koncepcjach. Podjęcie omawianych zagadnień
na gruncie teologii św. Tomasza, zapewnia odnalezienie harmonii natury i łaski,
ukazując prymat ducha, a jednocześnie zabezpiecza przed „odcieleśnieniem”
chrześcijaństwa 162 .
Trzecia część następującego rozdziału ogniskuje się wokół Osoby Jezusa
Chrystusa. Podjęte zostaje studium problematyki cnót wlanych i darów Ducha
Świętego, w odniesieniu do Osoby Wcielonego Syna Bożego. Ponownie powróci
problem relacji natury do nadnatury, którego rozwiązanie jeszcze raz dowiedzie
prawdziwość tezy, że łaska opiera się na naturze i pozwala osiągnąć jej pełnię 163 . W
odniesieniu do Chrystusa warto zwrócić uwagę na to, że jest On przykładem dla
człowieka i obrazuje w jaki sposób realizuje się, w duszy ludzkiej rzeczywistość
łaski. Oczywiste jest, że Chrystus pozostaje niedoścignionym wzorem, bowiem
żaden człowiek nie posiądzie takiego zjednoczenia z Bogiem, przez łaskę, jakie
posiadał Chrystus. Jednak mimo tego w dużej mierze ta rzeczywistość łaski, może
być udziałem odkupionego człowieka.
162 Św. Tomasz: O wierze…s. 13.
163 1, q. 1 a. 8,ad. 2.
55