Drodzy Czytelnicy! JesieniÄ ubiegłego roku, przejmujÄ c obowiÄ - zek ...

KULTURASpotkaniaTeatralneCzy możliwe jest powstanie, choćby na czas krótki, takiej formy teatru, w której współczesnyczłowiek mógłby niezależnie od wygasłych mitów i wierzeń tak przeżywać metafizyczne uczucia,jak człowiek dawny przeżywał je w związku z tymi mitami i wierzeniami? (S.I. Witkiewicz).A może dzisiejszy widz szuka w teatrze zupełnie innych doznań i doświadczeń...? Doskonałejinspiracji i przestrzeni do tego rodzaju poszukiwań dostarczyła tegoroczna edycja SpotkańTeatralnych OKNO, organizowanych przez Teatr Kana w Szczecinie.Podczas pięciodniowego festiwalu zaprezentowanoponad 18 spektakli i wydarzeń towarzyszących,stworzonych przez artystów i zespoły z 12 krajów. Cowieczorne,pofestiwalowe dyskusje w Piwnicy Kany,prowadzone z zaangażowaniem tak przez widzów, jaki zaproszonych twórców, najlepiej chyba dowodziłyżywego przejęcia problemami i pytaniami dotyczącymiwspółczesnej sztuki.Festiwalowe zróżnicowanieFestiwalowe spektakle różniły się znacznie międzysobą: estetyką, dynamiką, środkami wyrazu – od tanecznejCzerwonej Trawy gdańskiego Teatru Dada vonBzdulow po ocierające się o instalację Point Blank EditKaldor, czego konsekwencją było równie szerokie spektruminterpretacji i reakcji, rozpiętych między zachwytema oburzeniem i obrzydzeniem. Skrajne emocjewzbudziły przedstawienia skandynawskich twórców:ponad czterogodzinny Dom Lalki norweskiego duetuVegar Vinge/Ida Mueller oraz surrealistyczny Pre SangReal, stworzony także przez norweską grupę Sons ofLiberty. Dominującymi reakcjami widzów na ich brutalizmi ekspresywną groteskę były niechęć i zmęczenie,zaś faworytem większości stało się oszczędne formalniei nieskazitelne technicznie Running Sushi austriackiegoteatru Liquid Loft, w sposób zabawny i naderinteligentny ilustrujące absurdalną stereotypowośći dwuwymiarowość życia w chaosie cywilizacji. Różnorodnośćopinii odpowiadała jednak przewodniej ideifestiwalu – wymiany myśli i stawiania pytań, równieżtych najbardziej filozoficznych, rodowodem sięgającychpoczątków istnienia ludzkiego gatunku.Skąd w nas potrzeba sztuki? Co jest sztuką, a co nieoraz – kto o tym decyduje? Jaka relacja łączy (a możedzieli) twórcę i widza? I w jakim stopniu widz współtworzydzieło, którego jest odbiorcą...? Pojawiały siętakże wątpliwości bliżej związane ze szczególną dziedzinąsztuki, jaką jest teatr, oraz – jeszcze bardziej kon-Joanna Daniekabsolwentka filozofii US„Death is Certain"performanceEvy Meyer-Kellerfot. Konrad Osmólski61